Baby Take a Bow (1934)

Baby Take a Bow (1934)

Εδώ παίχτηκε με τον  τίτλο:

Το Παιδί του κατάδικου

Μεταφρασμένος τίτλος:

Μωρό, κάνε μία υπόκλιση

Σκηνοθεσία: Harry Lachman – Σενάριο: Philip Klein, Edward E. Paramore Jr.

Με τους: Shirley Temple, James Dunn, Claire Trevor, Alan Dinehart

Είδος: Comedy, Drama, Family, Αστυνομική κωμωδία – Διάρκεια: 86 λεπτά

Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο

μεταφρασμένοι από εμένα.

Η ταινία Baby Take a Bow, είναι Αμερικανική κωμωδία του 1934 σε σκηνοθεσία Harry Lachman, σενάριο των Philip Klein και Edward E. Paramore Jr, που βασίζεται στο θεατρικό έργο του James P. Judge. Βασική πρωταγωνίστρια είναι το κοριτσάκι Shirley Temple, που σε ηλικία πέντε με έξι χρονών είχε ξετρελάνει το κοινό με τα τραγούδια τον χορό και την τσαχπινιά του! Είναι γεγονός ότι αρκετά ζευγάρια που είχαν προγραμματίσει για αργότερα να προχωρήσουν σε τεκνοποίηση, άλλαξαν τα πλάνα τους διότι η παρουσία αυτού του "λαχταριστού" μωρού τα έκαναν να επιθυμούν να γίνουν αμέσως γονείς. Ορίστε ένα δείγμα της εμφάνισής της:

Γενικά ήταν μια ταινία που σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Υπόθεση

Μετά την εξέτιση της ποινής του στις φυλακές Sing Sing, ο Eddie Ellison αποφασισμένος να αλλάξει ζωή και να μπει στον ίσιο δρόμο, παντρεύεται την αρραβωνιαστικιά του Kay, παρά τις αντίθετες νουθεσίες του Welch, ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ ο οποίος ορέγεται για τον εαυτό του την Kay, και ως άλλος Ιαβέρης προσπαθεί να την πείσει ότι οι κακοποιοί δεν αλλάζουν ποτέ. Πως αν μια φορά είναι κάποιος κακοποιός, μένει για πάντα κακοποιός. Θα βάλει λοιπόν στο μάτι τον Eddie, και είναι πεπεισμένος ότι κάποτε θα τον πιάσει να παραβατεί. Εντωμεταξύ το ζευγάρι απέκτησε μια κορούλα, την Shirley, που είναι το αξιαγάπητο παιδί της γειτονιάς. Κάποτε ένας αμετανόητος συγκρατούμενος του Eddie απολύεται από την φυλακή και αρχίζει αμέσως την παλιά του δουλειά. Κλέβει ένα μαργαριταρένιο κολιέ από την γυναίκα του αφεντικού του Eddie και για να αποφύγει το κυνήγι της αστυνομίας το δίνει στην μικρούλα Shirley να παίζει με αυτό, με σκοπό το αναζητήσει αργότερα. Άλλο που δεν ήθελε ο Welch. Κατηγορεί ευθέως τον Eddie και αποκαλύπτει στα αφεντικά του το παρελθόν του με αποτέλεσμα να τον απολύσουν. Ο Welch πείθει την αστυνομία να του δώσει την εξουσιοδότηση να κάνει ο ίδιος τις έρευνες. Έτσι λοιπόν εισέρχεται στο σπίτι του Eddie και ψάχνει να βρει το κλεμμένο κολιέ. Τo αστείο της υπόθεσης που μεταβάλει την ταινία σε "αστυνομική κωμωδία", είναι ότι εκεί πιο δίπλα η μικρούλα Shirley παίζει με το κολιέ που ψάχνουν!

Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε ανπαρακολουθήσετε την ταινία.

Η ταινία στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=xd5y8wGieg4

The Story of Seabiscuit 1949

The Story of Seabiscuit 1949

Η Ιστορία του Σίμπισκουιτ

Σκηνοθέτης: David Butler

Συγγραφέας: John Taintor Foote

Παίζουν: Shirley Temple - (Margaret O'Hara), Barry Fitzgerald - (Shawn O'Hara), Lon McCallister- (Ted Knowles)

Είδος: Drama, Family, Romance, Spoor – Διάρκεια: 98 λεπτά

Κάδρο: 4:3 – Γλώσσα: Αγγλική

Υπότιτλοι: Ελληνικοί σε ξεχωριστό αρχείο

μεταφρασμένοι από εμένα.

Υπάρχουν ταινίες με αθλητικά θέματα. Πυγμαχία, κούρσες αυτοκινήτων, ιστιοπλοΐα, κλπ.  Ένα αγαπημένο θέμα είναι τα άλογα και οι ιππικοί αγώνες. Αρκετές ταινίες έχουν γυριστεί με αυτό το θέμα. Μία από αυτές είναι η ταινία του 1949, "The Story of Seabiscuit", που πρωταγωνιστεί το πρώην παιδί θαύμα, αλλά τώρα συμπαθητική νεαρή ηθοποιός, Shirley Temple. Οι περισσότερες αυτές ταινίες βασίζονται σε πραγματικές ιστορίες. Στην παρούσα ταινία παίζονται σκηνές από πραγματικές κούρσες του αλόγου Seabiscuit.

Το άλογο που παίζει τον Seabiscuit είναι ξάδελφος του αληθινού.  Το άλογο που παίζει στα κοντινά πλάνα τον Seabiscuit είναι ο γιος του, ο Sea Sovereign.

Το θέμα

Ο προπονητής αλόγων Σάουν Οχάρα (Barry Fitzgerald),  και η ανιψιά του, Μάργκαρετ (Shirley Temple ), έρχονται από την Ιρλανδία στις ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν τον χαμό του αδελφού της Μάργκαρετ, του τζόκεϊ Ντάνυ, που σκοτώθηκε από πτώση την ώρα της κούρσας. Δουλεύοντας σε ένα εκτροφείο αλόγων  ο Σαν ανακαλύπτει κάποια στιγμή τον Seabiscuit και προσπαθεί να πείσει τον ιδιοκτήτη του ότι αυτό το μικρόσωμο αλογάκι με τα χοντρά γόνατα, έχει προοπτικές να γίνει φαβορί στον ιππόδρομο.

Παράλληλα, η ανιψιά του η Μάργκαρετ αρχίζει έναν δεσμό με τον τζόκεϊ του Seabiscuit, τον Τεντ Νόουλ (Lon McCallister), αλλά την στοιχειώνει ακόμα το φάντασμα του θανάτου του αδελφού της.

Για την Shirley Temple να πούμε ότι αν ήταν μια πρωτοεμφανιζόμενη νεαρή ηθοποιός, το κοινό θα την είχε περιβάλει με συμπάθια. Εδώ όμως μιλάμε για το θρυλικό κοριτσάκι που την προηγούμενη δεκαετία είχε ξετρελάνει τους πάντες ως τσαχπίνικο μικρό. Οι θεατές δεν ήσαν ικανοποιημένοι να βλέπουν το αγαπημένο τους "μωρό" να είναι μια ώριμη δεσποινιδούλα, να φλερτάρει, να την φλερτάρουν, να ερωτεύεται και να την ερωτεύονται. Θα την προτιμούσαν να είχε μείνει... κορίτσι νάνος! Η κοπέλα έγκαιρα κατάλαβε ότι θα είχε την τύχη που είχαν όλα τα παιδιά "θαύμα", και εγκατέλειψε οριστικά την καριέρα της σε ηλικία που άλλες σκεπτόντουσαν να προσπαθήσουν να ξεκινήσουν ως ηθοποιοί.

WENN DIE CONNY MIT DEM PETER 1958

WENN DIE CONNY MIT DEM PETER 1958

Όταν σμίγουν Τα Νιάτα

 Σκηνοθέτης: Fritz Umgelter

Συγγραφείς: Aldo von Pinelli (screenplay), Joachim Wedekind

Παίζουν και τραγουδούν: Peter Kraus και Cornelia Froboess

Συμμετέχουν επίσης οι: Loni Heuser,        Ernst Stankovski, Peter Vogel, Thomas Fabian,

Polly Geerts, Rolf Pinegger, Gerd Vespermann, Rudolf Vogel, Hans Epskamp

Διάρκεια: 106 λεπτά – Είδος: Μουσική νεανική κωμωδία

Ελληνικοί υπότιτλοι  δικής μου μετάφρασης.

Να σημειώσω πως ενώ αν γνωρίζει κάποιος αρκετά καλά Γερμανικά, είναι εύκολο να καταλάβει τους διαλόγους, το να τους αποδώσει όμως στα Ελληνικά είναι άλλο πράγμα. Πρέπει αφού ακούσει και κατανοήσει τα λεγόμενα, να μην κάνει ακριβή μετάφραση σαν ηλεκτρονικό λεξικό, αλλά να μεταφέρει στα Ελληνικά το τι θα έλεγε αυτός που μιλά αν ήταν έλληνας. Έτσι λοιπόν μην περιμένετε καταλέξη μετάφραση, γιατί το νόημα θα ήσαν... αρλούμπες. Απευθύνομαι στου ημιμαθείς που μου την έχουν πέσει στο παρελθόν, ότι και καλά η μετάφρασή μου έχει πολλά λάθη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 50, τότε που όλοι οι νεαροί και οι πιτσιρικάδες ήμασταν ξετρελαμένοι με τους νέους μουσικούς ρυθμούς, (όσοι ήμασταν), και οι αμερικανοί τραγουδιστές του Rock ήσαν το ίνδαλμά μας, μια ταινία εμφανίστηκε στα σινεμά με τον μεταφρασμένο Ελληνικό τίτλο: "Όταν σμίγουν Τα Νιάτα". Διαφημιζόταν πως έπαιζε και τραγουδούσε ο Γερμανός Elvis Presley "Perter Kraus"! Φυσικά, τόσο εγώ όσο και οι συνομήλικοί μου δεν μείναμε ασυγκίνητοι σ' αυτό. Κατά κάποιο τρόπο αισθανόμαστε "μειονότητα" και με κάθε ευκαιρία τρέχαμε να εκτονωθούμε. Οι ενήλικες θεωρούσαν το Rock κάτι το ανάρμοστο και αυτούς που το άκουγαν και το χόρευαν ήσαν , αντίστοιχοι με αυτούς που διάβαζαν ¨Μάσκα" και άλλα... "εγκληματικά" περιοδικά! Από τους δήθεν προοδευτικούς της εποχής, αλλά και από τους δήθεν πατριώτες,  ακούγαμε κατηγόριες, πως ασπαζόμαστε την ύποπτη κουλτούρα της Δύσης και συμβάλουμε κι εμείς σον αφελληνισμό της κοινωνίας μας! Για τους ρεμπέτες δεν το συζητώ. Γι αυτούς ο "Ροκάς" ήταν συνώνυμο του "αδελφή"!

Οι ποιο συγκαταβατικοί διακωμωδούσαν το νέο "ψώνιο" της νεολαίας. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε βλέποντας Ελληνικές ταινίες της εποχής.

Το θέμα της  ταινίας είναι κάτι όπως σ τις δικές μας "Ρόδα Τσάντα και κοπάνα¨. Σε πιο soft μορφή λόγο εποχής. Πράγματι, αν τολμούσαν οι τότε μαθητές να κάνουν τις πλάκες που είδαμε στις αντίστοιχες Ελληνικές ταινίες, ούτε σαν οδοκαθαριστές δεν θα μπορούσαν να βρουν δουλειά!

Άλλες εποχές!

Αυτό που διαφοροποιεί την ταινία είναι η μοντέρνα, (για την εποχή), νεανική μουσική της. Πράγματι, διορατικοί Ευρωπαίοι επιχειρηματίες, μη σκοπεύοντας να αφήσουν το μονοπώλιο της νέας μόδας στους Αμερικανούς, παρουσίασαν τους δικούς τους Roc σταρ. Οι Γερμανοί επέλεξαν τον Peter Kraus, οποίος τραγουδούσε αξιόλογα για την εποχή νεανικά τραγούδια. Το καλλίτερο τραγούδι του κατά την γνώμη μου που ακούγετε στην ταινία είναι το "Sugar Baby". Αμέσως προμηθεύτηκα το δισκάκι αυτό και το ακούγαμε στα πάρτι μας.

ακούστε το:

Να σας πληροφορήσω πως όπως μαθαίνω από φίλους μου στη Γερμανία, ο Peter Kraus, παρά την ηλικία του, είναι μια χαρά. Εμφανίζετε μάλιστα συχνά σε ρετρό τηλεοπτικές εκπομπές, τέτοιες σαν του δικού μας Παπαδόπουλου, και τραγουδά με αρκετή επιτυχία παλιά του τραγούδια!

Αυτή που είναι επίσης άξια προσοχής, είναι η παρτενέρ του Cornelia Froboess, (Conny). Η κοπέλα αν και ξεκίνησε την καριέρα της ως ποπ τραγουδίστρια, και με τον Peter Kraus αποτέλεσαν ένα πολύ δημοφιλές δίδυμο, τελικά αφιερώθηκε στον κινηματογράφο όπου έπαιξε σε αρκετές αξιόλογες ταινίες.

Τελικά σας προειδοποιώ και πάλι να μην περιμένετε καμία ταινία διαμάντι. Απευθύνεται αποκλειστικά στους νοσταλγούς εκείνης της εποχής και σε όσους επιθυμούν να την γνωρίσουν.

The Naked Island 1960

The Naked Island 1960

Το Γυμνό Νησί

Πρωτότυπος τίτλος: HADAKA NO SHIMA

Σκηνοθεσία: Kaneto Shindô - Σενάριο: Kaneto Shindô

Διάρκεια: 94 λεπτά - Είδος: Drama Βαθμολογία IMDb: 8,4

Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο

ανεβασμένους στο opensubtitle από τον: savas23

Το «Γυμνό Νησί» είναι απ’ αυτές τις ταινίες που σε αφήνουν άφωνο. Φτιαγμένη από εικόνες απίστευτης ομορφιάς, (με κάδρα που το καθένα είναι και μια αριστουργηματική φωτογραφία), γεμάτη λεπτομέρειες που αιχμαλωτίζει η κάμερα και σε αναγκάζει να τις προσέξεις: ένα καβουράκι που τρέχει πάνω στην άμμο, ένα κουκουνάρι που ξεβράζει το κύμα, δυο πεταλούδες που φλερτάρουν την άνοιξη. To Γυμνό Νησί είναι αυτό ακριβώς που λέει κι ο τίτλος του: ένα νησί έρημο, όχι πολύ μακριά απ’ την ακτή (στο αρχιπέλαγος του Satonaikai), που κατοικείται μόνο από μια οικογένεια χωρικών. Άνθρωποι ήσυχοι, σιωπηλοί και αξιοπρεπείς, που αγωνίζονται να καλλιεργήσουν την ξερή γη στις πλαγιές του λόφου, υπομένοντας αδιαμαρτύρητα όλη την ταλαιπωρία, με τέτοια καρτερικότητα που σε εξοργίζει. Κουβαλούν (συνέχεια, χειμώνα-καλοκαίρι) νερό σε δυο κουβάδες κρεμασμένους σε ξύλο στους ώμους, χιλιάδες λίτρα νερό που παίρνουν απ’ την πηγή στην άλλη μεριά της θάλασσας. Έχουν να διανύσουν την απόσταση με τη βάρκα, να φορτώσουν το νερό, να επιστρέψουν στο νησί και μετά να το ανεβάσουν στην απότομη πλαγιά για τις ανάγκες τους και το πότισμα της σοδειάς. Με το χέρι, σε ένα-ένα φυτό! Δύσκολη ζωή, αλλά «η δικιά τους ζωή». 1960. Σε μια Ιαπωνία μεταπολεμική που προσπαθεί να κλείσει πληγές, όλος αυτός ο μόχθος δεν ήταν τίποτα, τουλάχιστον μπροστά στις απειλές που είχαν μέχρι τότε πάνω από τα κεφάλια τους. Η αγροτική ζωή, άλλωστε, εκείνη την εποχή ήταν το ίδιο σκληρή σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Το ζευγάρι έχει δυο μικρά παιδιά που βοηθούν στις δουλειές, ο μεγάλος πάει και σχολείο (τον μεταφέρει η μητέρα του κάθε πρωί), τα μόνα πλασματάκια που δίνουν ζωή στο έρημο τοπίο.

Παρ’ όλο που ταινία είναι σιωπηλή, -δεν υπάρχει καθόλου διάλογος, μόνο οι φυσικοί ήχοι απ’ τις δραστηριότητες της οικογένειας και οι θόρυβοι απ’ το περιβάλλον- δεν σταματάει ούτε στιγμή να σε εθίζει σε μια υπνωτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί η ρουτίνα. Οι ίδιες δραστηριότητες σε διαφορετικές εποχές, διαδοχικά, κυκλικά, χωρίς τέλος. Ο Kaneto Shindo ήταν πολύ σπουδαίος σκηνοθέτης. Κινηματογραφεί τη θάλασσα, τον ουρανό, το βουνό, την καλύβα, την εναλλαγή των εποχών, τις σκιές του νερού στα πρόσωπα, με κάτι εκπληκτικά κάδρα καρτποσταλικά και δημιουργεί ενδιαφέρον χωρίς καθόλου δράση. Μόνο στο σπαρακτικό τέλος που χάνεται το ένα παιδάκι η ταινία παίρνει διαφορετική τροπή. Αρρωσταίνει και πεθαίνει. Έτσι ξαφνικά. Η οικογένεια αντιδράει στον χαμό με μια ψυχραιμία που σε εκπλήσσει. Ο πόνος είναι βουβός, κι η σκηνή που η μάνα κοιτάζει μόνη τη νύχτα τα πυροτεχνήματα στην απέναντι πλευρά είναι συγκλονιστική. Το ίδιο κι η σκηνή της κηδείας. Με τους γονείς να κουβαλάνε το φέρετρο και μόνο τους συμμαθητές του χαμένου μικρού στην πομπή. Σε διαλύει.

Όπως και το ξέσπασμα της μάνας πάνω στα φυτά (που ποτίζουν με «αίμα») λίγο πριν το τέλος.

Η μουσική του Hayiash Hikaru είναι το ίδιο μελαγχολική και σε στοιχειώνει και μετά το τέλος της ταινίας. Θαυμάσια. Ένα μινιμαλιστικό θέμα που επαναλαμβάνεται συνεχώς και ντύνει υπέροχα τις εικόνες, με το φλάουτο να κυριαρχεί, όπως και στις δραματικές σκηνές που η ένταση κορυφώνεται. Πάλι με τη βοήθεια της μουσικής. Στην ουσία δεν ακούγονται παρά τρεις μελωδίες…

Από το ΜΠΛΟΚ :Bios

Fires Were Started 1943

Fires Were Started 1943

Σκηνοθεσία: Humphrey Jennings - Σενάριο: Humphrey Jennings

Είδος: Drama, War – Διάρκεια: 93 λεπτά

Παίζουν οι ίδιοι οι άνδρες και οι γυναίκες

του Πυροσβεστικού Σώματος.

Ελληνικοί υπότιτλοι δικής μου μετάφρασης σε ξεχωριστό αρχείο

Ταινίες που περιγράφουν τους ηρωισμούς ανδρών της αεροπορίας, του ναυτικού και του πεζικού των συμμαχικών δυνάμεων στον αγώνα τους κατά των Ναζιστών έχουμε πολλές. Πρώτη φορά όμως μας παρουσιάζεται ταινία που περιγράφει τον αγώνα που έδωσαν οι άνδρες και οι γυναίκες του τακτικού αλλά και του εθελοντικού πυροσβεστικού σώματος στην Βρετανία! Πράγματι, είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου, οι άμαχοι της Βρετανίας , και ιδίως του Λονδίνου, υπέφεραν τα πάνδεινα από τους βομβαρδισμούς της Γερμανικής αεροπορίας. Αρωγός σε αυτούς τους ανθρώπους στάθηκαν οι άνδρες και οι γυναίκες του πυροσβεστικού σώματος, που αφενός διέσωζαν εγκλωβισμένους από καταρεύσαντα από τους βομβαρδισμούς κτίρια, και μετά αναλάμβαναν το έργο της κατάσβεσης των πυρκαγιών που ακολουθούσαν.

Ο σκηνοθέτης Humphrey Jennings μας παρουσιάζει ένα ημερόνυχτο από την δράση των ανδρών αυτών. Δεν χρησιμοποίησε επαγγελματίες ηθοποιούς αλλά του ίδιους τους πυροσβέστες εν ώρα υπηρεσίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ταινία στην αρχή να θεωρηθεί ντοκιμαντέρ.