Heidi (1937)

Heidi (1937)

Family, Drama - Σκηνοθεσία: Allan Dwan

Σενάριο του Walter Ferris, από την διασκευή του Μυθιστορήματος της Johanna Spyri: Χάιντη, το κορίτσι των Άλπεων.

Με την Shirley Temple, στον κεντρικό ρόλο συνεπικουρούμενη από τους Jean Hersholt, Arthur Treacher, Helen Westley, Thomas Beck

Διάρκεια 88 λεπτά – Βαθμολογία: 7,3

Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο

μεταφρασμένοι από εμένα

Η Γιοχάνα Σπίρι γεννήθηκε το 1829 στο ελβετικό χωριό Χίρτσελ. Λάτρευε τη φύση και εμπνεύστηκε από αυτή. Το σπίτι της είχε θέα στα βουνά και πολλά από τα προσωπικά της βιώματα περιέχονται στα βιβλία της. Το 1852, παντρεύτηκε το δικηγόρο Μπέρνχαρντ Σπίρι και εγκαταστάθηκε μαζί του στη Ζυρίχη. Παρά την απομάκρυνσή της από τη γενέτειρά της όμως, πάντοτε νοσταλγούσε το σπίτι της στην εξοχή. Σε ηλικία σαράντα τριών χρόνων, άρχισε να γράφει τις περιπέτειες της "Χάιντι". Το βιβλίο κυκλοφόρησε δέκα χρόνια αργότερα και σύντομα γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Αγαπήθηκε, μάλιστα, ιδιαίτερα από τα παιδιά.

Σήμερα η ιστορία "Χάιντη, το κορίτσι των Άλπεων" είναι τόσο δημοφιλή στα παιδιά (και όχι μόνο) της κεντρικής Ευρώπης, όσο σε εμάς η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα και λοιπά. Πολλές φορές έχει μεταφερθεί στην μεγάλη αλλά και στην μικρή οθόνη. Μία από αυτές ήταν και ο 1937, όπου την Χάιντη ενσάρκωσε το κοριτσάκι είδωλο εκείνης της εποχής, η Shirley Temple.  Η ιστορία αν και έχει κυκλοφορήσει σε πολλές κινηματογραφικές εκδοχές, είναι γενικά η εξής: Η Χάιντη είναι ένα ορφανό κοριτσάκι που ζει με την θεία της. Η θεία κάποτε βρίσκει μια δουλειά στην πόλη και δεν μπορεί να έχει πια την Χάιντη μαζί της. Αποφασίζει να την παραδώσει στον παππού της Χάιντη, ο οποίος είναι ένας στριφνός γέρος που φαίνεται να πληγώθηκε κάποτε από τους ανθρώπους και έχει αποτραβηχτεί στα βουνά όπου ζει σαν ερημίτης. Η Χάιντη με την θεία της πάνε και τον βρίσκουν στο βουνό και του ανακοινώνουν την απόφασή τους. Αυτός αντιμετωπίζει εχθρικά την θεία και αρνείται να αναλάβει καμία υποχρέωση. Τότε η θεία παρατά κυριολεκτικά την Χάιντη στον παππού και φεύγει. Ο γέρος στην αρχή δεν είναι φιλικός με την μικρή, μα τον καιρό όμως η μικρή χάρη στην καλοσύνη και γλυκύτητά της τον κερδίζει και ο παππούς όχι μόνο αλλάζει στάση απέναντί της, αλλά γίνεται και η αγαπημένη του εγγονή. Της διαβάζει μάλιστα και ιστορίες από την βίβλο και κάποια παραμύθια.

Ένα από αυτά είναι " η μικρή Ολλανδέζα με τα ξύλινα παπούτσια", όπου οι δημιουργοί της ταινίας για να μας παρουσιάσουν ένα από τα πολλά ταλέντα της Shirley Temple, δραματοποιούν την ιστορία και τον ρόλο της μικρής Ολλανδέζας παίζει η ίδια η πρωταγωνίστρια. Τραγουδά και χορεύει με τα ξύλινα παπούτσια της ένα χορό εμπνευσμένο από τις κλακέτες. Το περίεργο είναι πως ενώ η μικρή έγινε θρύλος με τις μπουκλίτσες της, εδώ μας εμφανίζεται με κοτσιδάκια!

Τελικά με την καλοσύνη και καπατσοσύνη της η μικρή καταφέρνει να πείσει τον παππού να μην ζει πλέων σαν αγρίμι και να ξαναρχίσει επαφές νε τους ανθρώπους. Η θεία της Χάιντη που φαίνεται να μην έπαψε να νοιάζεται για την ανιψιά της, της βρήκε μια θέση σε μια πλούσια οικογένειας στην Φρανκφούρτη Η οικογένεια αυτή έχει μια παράλυτη κόρη. Η μόνη ασχολία την Χάιντη θα είναι να κρατά συντροφιά στην μικρή παράλυτη.  Ο παππούς όμως ούτε να το ακούσει δεν θέλει, πως θα αποχωριστεί την εγγονή του. Τότε η θεία απαγάγει κυριολεκτικά την Χάιντη και την οδηγεί παρά την θέλησή της στην οικογένεια αυτή. Η Χάιντη αν και είναι στενοχωρημένη που έχασε τον παππού της και την ανέμελη ζωή στο βουνό, δένεται συναισθηματική με την μικρή παράλυτη Εύα και της διηγείται όλες τις ομορφιές του βουνού και της φύσης.

Με παρακίνηση της Χάιντη η μικρή Εύα στέκεται πάλι στα πόδια της και κάνει τα πρώτα της βήματα. Ενθουσιασμένος ο πατέρας της, αποφασίζει να συνοδεύσει τα δύο κορίτσια στον παππού στο βουνό.

Εκεί σύμφωνα με το σενάριο αυτής της ταινίας, τα κορίτσια κάνουν αγώνα δρόμου στην βουνοπλαγιά! Βέβαια πρόκειται για τροποποίηση της ιστορίας σε αυτό το σενάριο, όπου σύμφωνα με την αρχική ιστορία, πήγαν επίσκεψη στον παππού στο βουνό με την παράλυτη Εύα. Εκεί η μικρή, υπακούοντας στο κάλεσμα του βουνού και της φύσης, σηκώνεται σιγά σιγά και κάνει τα πρώτα της δειλά βήματα. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν είναι καθόλου άσχημη και η διασκευασμένη ιστορία.

Η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους:

https://www.youtube.com/watch?v=caDjM0qGww0

Les Barbouzes (1964)

Les Barbouzes (1964)

Οι Barbouzes σε μυστική αποστολή

Σκηνοθεσία: Georges Lautner

Σενάριο: Michel Audiard, Albert Simonin

Παίζουν: Lino Ventura, Francis Blanche, Bernard Blier

Διάρκεια: 109 λεπτά – Βαθμολογία: 7,0

Υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο

Μετάφραση από τον miki-mik7 (Μιχαήλ)

Το "Les Barbouzes" είναι μια γαλλο-ιταλική ταινία σε σκηνοθεσία του Georges Lautner, που κυκλοφόρησε το 1964. Η ταινία βασικά είναι μια παρωδία κατασκοπευτικών ταινιών εκείνης της εποχής. Πράγματι, ενώ με το ξεκίνημα της η ταινία μας παρουσιάζει διάφορους κατασκόπους να εξοντώνουν ο ένας των άλλον και να πέφτουν σαν μαρουλόφυλλα, οι θεατές δεν φρικάρουν καθόλου, αντίθετα μπαίνουν αμέσως στο νόημα και το διασκεδάζουν. Η ταινία αρχίζει με το θάνατο του ενός εμπόρου όπλων που στην κηδεία του μαζεύονται γύρο από την γοητευτική χήρα του καλοθελητές που στην πραγματικότητα είναι κατάσκοποι και επιδιώκουν να αποσπάσουν από την χήρα την συνταγή του μακαρίτη για ένα υπερόπλο. Παρουσιάζονται ως άτομα που δήθεν είχαν κάποια σχέση με τον μακαρίτη. Ο ένας συστήνεται ως ξάδελφος του μακαρίτη. Ένας Ρώσος ως ψευτοαδελφός του. Άλλος ως ψυχαναλυτής του και ο τέταρτος ως δήθεν ο εξομολόγος του. Υπάρχει και κάποιος που για λογαριασμό της

Αμερικής προσπαθεί να δελεάσει την χήρα προσφέροντας δολάρια σε ρευστό. Όλους αυτούς προσπαθούν να τους εξοντώσουν Κινέζοι πράκτορες.

Σπαρταριστά επεισόδια στην προσπάθειά τους να εξουδετερώσει ο ένας τον άλλον. Όλοι τους όμως συμμαχούν για να αντιμετωπίσουν τον Αμερικάνο και τους Κινέζους.

The Little Princess 1939

The Little Princess 1939

Η Μικρή πριγκίπισσα

Σκηνοθεσία: Walter Lang, William A. Seiter

Σενάριο: Ethel Hill , Walter Ferris, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Frances Hodgson Burnett.

Με τους: Shirley Temple, Richard Greene, Anita Louise

Διάρκεια 93 λεπτά – Βαθμολογία: 7,3

Ελληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι από εμένα

σε ξεχωριστό αρχείο. 

.

Πρόκειται για Αμερικανική δραματική ταινία του Walter Lang. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του Frances Hodgson Burnett, "A Little Princess". Επίσης μπορούμε να πούμε ότι είναι η τελευταία σπουδαία ταινία  της Shirley Temple που πραγματοποίησε ως "Το παιδί θαύμα".

Είναι επίσης και η πρώτη της ταινία που γυρίστηκε με το σύστημα Technicolor.  Με την ολοκλήρωση των γυρισμάτων ο Daryl Zanuck της Fox ζήτησε επιπλέων 300.000 δολάρια για να επαναλάβει ορισμένες σκηνές που δεν ήταν ικανοποιητικές.  Έτσι το κόστος ξεπέρασε το 1.000.000 δολάρια, γεγονός που την καθιστά την πιο ακριβή ταινία της Shirley Temple! Για να καταλάβετε, αν και η ταινία γυρίστηκε στην Αμερική, έγινε προσπάθεια να γίνει ακριβής αποτύπωση του Λονδίνου στα τέλη της δεκαετίας του 1890. ιδίως σε ότι αφορά το ντύσιμο των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Όμως διαπιστώθηκε ότι ένα φόρεμα που φορούσε η Shirley Temple, είχε φερμουάρ. Το φερμουάρ όμως ανακαλύφθηκε πολύ αργότερα. Μετά το 1908. Έπρεπε λοιπόν η σκηνή να ξαναγυριστεί.

Η ιστορία μας μιλά για τον λοχαγό Crewe (Ian Hunter), του Βρετανικού στρατού, ο οποίος αναχωρεί με το τάγμα του για να καταστείλουν την εξέγερση των Μπόερ. Έχει δε μια κορούλα, την Σάρα (Shirley Temple), την οποία αφήνει εσωτερική σε ένα σχολείο για κορίτσια. Η συμφεροντολόγα  διευθύντρια του σχολείου, μαθαίνοντας πως ο λοχαγός έχει αρκετή οικονομική επιφάνεια, περιποιείται ανάλογα την μικρή. Της δίνει το καλλίτερο δωμάτιο του οικοτροφείου, και διοργανώνει γιορτή αντάξια μιας πριγκίπισσας για τα γενέθλια της Σάρας. Ενώ η γιορτή είναι στην αποκορύφωσή της, καταφθάνει ανήσυχος ο δικηγόρος της σχολής και ανακοινώνει στην διευθύντρια ότι ο λοχαγός Crewe σκοτώθηκε στην μάχη και πως όλη του οι περιουσία στην Ν. Αφρική έχει κατασχεθεί λόγω του ότι έχασε κάποια δικαστική διαμάχη. Έντρομη η διευθύντρια αναλογίζεται ότι δεν χάνει μόνο τα τροφεία της μικρής, αλλά δεν πρόκειται να πληρωθεί ποτέ τα τόσα έξοδα που έχει κάνει γι αυτήν. (γιορτές, δώρα, φορέματα, κλπ.). Αποφασίζει λοιπόν κατόπιν υπόδειξης του δικηγόρου της, αντί να πετάξει την μικρή στον δρόμο, να την κρατήσει σαν υπηρέτρια, (σκλάβα), για να ρεφάρει κάπως την χασούρα. Οι σκηνές που ακολουθήσουν είναι τόσο δραματικές που μας φέρνουν στον νου ιστορίες όπως  "Ολιβερ Τουίστ", "Χωρίς Οικογένεια" και τέτοιες παρόμοιες. Γυναίκες που διάβασαν το μυθιστόρημα σε παιδική ηλικία ισχυρίζονται ότι το μίσησαν διότι τις έκανε ναι κλαίνε και να υποφέρουν όταν ήταν παιδιά!

Η μικρή Σάρα με τίποτε δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα πως έχασε τον πατέρα της. Όποτε μαθαίνει πως αφίχθη κάποιο κομβόι με τραυματίες, ψάχνει να δει μήπως είναι και ο πατέρας της ανάμεσά τους. Τελικά κάποτε φθάνει ένας τραυματίας που βρίσκεται σε παραλήρημα. Δεν είναι σε θέση να πει τα στοιχεία του και το μόνο που φωνάζει στο παραλήρημά του είναι η λέξη, "Σάρα", "Σάρα". Είναι φανερό ποιος είναι ο άνθρωπος αυτός, αλλά το σενάριο καταφέρνει να μας κρατάει σε αγωνία, δείχνοντάς μας την μικρή Σάρα να περνάει σχεδόν δίπλα από τον πατέρα της αλλά από ατυχείς συγκυρίες να μην μπορεί να τον εντοπίσει. Τελικά, μετά από μπόλικο σασπένς, οι προσπάθειές της ευοδώνονται. Κάποιοι που έχουν διαβάσει το βιβλίο λένε ότι το τέλος είναι διαφορετικό από αυτό της ταινίας. Εγώ δεν γνωρίζω το τέλος στο μυθιστόρημα, αλλά μπορώ να φανταστώ πως μάλλον δεν θα έχει το "Χάπι-εντ" της ταινίας.

Η ταινία με τους ελληνικούς υπότιτλους:

https://www.youtube.com/watch?v=PXQ8szbLBho

Les Tontons Flingueurs (1963)

Les Tontons Flingueurs (1963)

Ο Γορίλας Εκδικείται

Διάρκεια: 105 λεπτά - Σκηνοθεσία: Georges Lautner

Σενάριο: Michel Audiard, Georges Lautner- Βαθμολογία: 8,0

Παίζουν: Lino Ventura, Bernard Blier, Francis Blanche, Claude Rich, Pierre Bertin,. Robert Dalban, Sabine Sinjen

Ελληνικοί υπότιτλοι δικής μου μετάφρασης

Πριν από μερικά χρόνια μου χαρίσανε από την Γαλλία μια κασετίνα που ήταν αφιερωμένη στον Lino Ventura, τον Michel Audiard και την δεκαετία του 60. Στην κασετίνα περιεχόταν μεταξύ των άλλων, η ταινία LES TONTONS FLINGUEURS με επιλογή Γαλλικών υπότιτλων. Ξήλωσα τους υπότιτλους αυτούς και άρχισα να τους μεταφράζω. Τι το ήθελα; Όχι μόνο δυσνόητη γλώσσα αργκό του 60, αλλά και το Γαλλικό κείμενο, για να αποδώσει και καλά ο δημιουργός του την αργκό, έπιασε και αφαίρεσε πολλά φωνήεντα από τις λέξεις με αποτέλεσμα να έχουμε ένα ακαταλαβίστικο κείμενο, όχι μόνο για μας τους Έλληνες, αλλά και για αρκετούς Γάλλους! Άρχισα επικοινωνία με ανθρώπους στην Γαλλία για να βγάλω άκρη. Κατά καιρούς σταματούσα την προσπάθεια και καταπιανόμουν με κάτι άλλο. Τελικά εδέησα και τελείωσα την μετάφραση και τότε διαπίστωσα ότι πριν από λίγες μέρες είχε ανεβάσει τους συγκεκριμένους υπότιτλους στο διαδίκτυο, ένας ακούραστος εργάτης των μεταφράσεων «Σινεφίλ» υποτίτλων. Ο miki-mik7 (Μιχαήλ). Η πρώτη μου σκέψη ήταν να μην ανεβάσω τους δικούς μου. Κάτι όμως ο τόσο μακροχρόνιος κόπος, κάτι οι σημαντικές διαφορές που διαπίστωσα στους δύο υπότιτλους, που οφείλονται στο ότι ο ικανότατος μεταφραστής Μιχαήλ μετάφρασε σίγουρα τους Αγγλικούς υπότιτλους. Η πείρα όμως έχει δείξει πως Αγγλικοί υπότιτλοι Γαλλικού έργου είναι... άστα να πάνε. Έτσι αποφάσισα να ανεβάσω και την δική μου μετάφραση των συγκεκριμένων υποτίτλων. Πάντως δεν πρόκειται να ξεκινήσω άλλη μετάφραση από το συγκεκριμένο πακέτο VENTURA. Αρκετά! Θα αρκεστούμε όλοι σε ότι μας ετοίμασε ο ΜΙΧΑΗΛ.

Για την ταινία:

Πρόκειται για μία Γαλλο-Ιταλο-Γερμανική παραγωγή σε σκηνοθεσία του μαιτρ των φιλμ-νουάρ, Georges Lautner σε σενάριο των Michel Audiard και Georges Lautner, από την προσαρμογή του βιβλίου του Albert Simonin . Όταν πρωτοπροβλήθηκε στην Γαλλία δεν είχε τηνν ξελεπιζόμενη επιτύχεια. Αργότερα όμως, κάτι οι επαναπροβολές της, κάτι οι τηλεοπτικές προβολές της, την κατέταξαν στις κλασικές ταινίες της κατηγορίας της και της δεκαετίας του 60. Πρωταγωνιστεί το είδωλο των φιλμ-νουάρ της δεκαετίας του 60, Lino Ventura. Εδώ υποδύεται τον Φερνό, έναν πρώην κακοποιό ο οποίος έχει από χρόνια αποσυρθεί από την ενεργό δράση και ασχολείται με μία μάντρα πωλήσεως γεωργικών μηχανημάτων στο Μοντομπάν. Κάποια στιγμή λαβαίνει ένα τηλεφώνημα από κάποιον παλιό του φίλο και νυν αρχηγό της συμμορίας ο οποίος ζητά επιμόνως να τον δει διότι είναι βαριά άρρωστος και πεθαίνει.

Ο φίλος αυτός έχει το ψευδώνυμο "Μεξικάνος" και διευθύνει παράνομες επιχειρήσεις, όπως οίκους ανοχής, λαθραία ποτά (ιδιοσκευάσματα) και άλλα τέτοια σχετικά. Η τελευταία του επιθυμία είναι να αναλάβει ο Φερνό την διεύθυνση των επιχειρήσεών του και να φροντίσει την κακομαθημένη μοναχοκόρη του. Οι νυν συνεργάτες του Μεξικάνου δεν βλέπουν με καλό μάτι την άφηξη του "ξένου "Φερνό", διότι ήλπιζαν να αναλάβουν αυτοί κάποτε την αρχηγία.

Γενικά η ταινία αν και θεωρητικά γκανγκστερική, έχει αρκετό χιούμορ και κυλάει ευχάριστα. Ανεπανάληπτη η σκηνή όπου όλη η κοπανία καθισμένη στην κουζίνα και μην έχοντας άλλο πιοτό να πιούνε, αναγκάζονται να πιουν το παρασκεύασμα που το είχαν αποσύρει κάποτε ως επικίνδυνο για την ζωή των πελατών!

On the Town (1949)

On the Town (1949)

3 Κορίτσια και 3 Ναύτες

Technicolor - Σκηνοθεσία: Stanley Donen, Gene Kelly

Σενάριο: Adolph Green, Betty Comden – Διάρκεια: 98 λεπτά

Πρωταγωνιστούν: Gene Kelly, Frank Sinatra, Jules Munshin, Betty Garrett, Vera Ellen, Ann Miller – Βαθμολογία: 7,7

Με τραγούδια του Leonard Bernstein

Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο ανεβασμένοι από άγνωστο, χωρίς τόνους όμως και άλλα μπερδέματα. Τους έβαλα τους τόνους και τους περιποιήθηκα λίγο.

Μία ευτυχής σύμπραξη των Gene Kelly και Frank Sinatra, οι οποίοι μαζί με τον Jules Munshin πέτυχαν εξαιρετική χημεία με τις συμπρωταγωνίστριές τους,  Betty Garrett, Vera Ellen και Ann Miller.

Τα τραγούδια που μελοποίησε ο θρυλικός Leonard Bernstein, αποδίδονται εξαιρετικά.

Οι υπόθεση μας παρουσιάζει τρία ναυτάκια που το πολεμικό πλοίο που υπηρετούν πιάνει Νέα Υόρκη και οι ναύτες έχουν έξοδο για 24 μόνο ώρες. Αντίθετα από ότι συμβαίνει συνήθως, όπου ναυτικοί σε τέτοιες περιπτώσεις το μόνο που τους απασχολεί είναι ο ποδόγυρος, τα ναυτάκια μας πρωτίστως τα ενδιαφέρει οι επισκέψεις στα πολιτιστικά αξιοθέατα της πόλης και αν τύχει και κάτι άλλο, έχει καλώς. Παρατηρούμε όμως πως αυτό είναι επίφαση διότι και γνωριμίες επιδιώκουν, τις κάνουν και μάλιστα ερωτεύονται! Αλλά και τα κορίτσια που γνωρίζουν δεν είναι τίποτε... αρσακιάδες. Κολακεύονται να γνωρίσουν και να κάνουν σχέσεις με ναυτικούς. Μάλιστα δύο από αυτές, οι ταξιτζού και η ανθρωπολόγος, είναι και λίαν επιθετικές!

Τελικά η ιστορία του σεναρίου είναι το υπόβαθρο για να μας παρουσιάσουν με επιτυχία διάσημοι και ταλαντούχοι καλλιτέχνες τις φωνητικές και χορευτικές τους ικανότητες. Επίσης έχουμε μία σύντομη τουριστική ξενάγηση (άλλον αναφορά) στα αξιοθέατα της Νέας Υόρκης, εκείνης βέβαια της εποχής.

A STAR IS BORN 1954

A STAR IS BORN 1954

Ένα Αστέρι Γεννιέται

Σκηνοθεσία: George Cukor

Σενάριο: Moss Hart, Dorothy Parker, Alan Campbell,

Robert Carson, William A. Wellman

Είδος: Drama, MUSICAL

Διάρκεια: 3h 1min

Γλώσσα: Αγγλικά

Ελληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι από εμένα

σε ξεχωριστό αρχείο

Ας δούμε τι λέει ο Zisis. Αντιγράφω από το μπλοκ του:

ZISIS IN MOVIELAND

A Star Is Born (Ένα αστέρι γεννιέται)

Η ιστορία του διάσημου σταρ του Χόλιγουντ που βρίσκει μια νεαρή κοπελιά και την αναδεικνύει. Ερωτεύονται και παντρεύονται αλλά όσο αυτή αρχίζει να διαπρέπει και να γίνεται πρώτο όνομα, τόσο αυτός πέφτει στον αλκοολισμό και η δικιά του καριέρα βουλιάζει. Η ταινία A Star Is Born του 1954 αποτελεί το μιούζικαλ ριμέικ της διάσημης ομότιτλης ταινίας του William A. Wellman από το 1937. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εδώ έχουμε την Judy Garland και τον James Mason, με τον Charles Bickford να έχει τον χαρακτηριστικό δεύτερο ρόλο του διευθυντή της κινηματογραφικής εταιρείας. Ο διάσημος σκηνοθέτης George Cukor έφτιαξε ένα από τα καλύτερά του έργα, με συνολική διάρκεια σχεδόν τρεις ώρες, χωρίς να κουράζει και να βαραίνει. Ένα αστέρι γεννιέται, ένα άλλο αργοσβήνει. Η δύναμη του κόσμου, που τη μια μέρα σε ανεβάζει και την άλλη σε φτύνει, είναι αδυσώπητη.

Όταν ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσει επίσημα, οι παραγωγοί αποφάσισαν να κόψουν δυο μεγάλες σκηνές για να γλιτώσουν γύρω στο μισάωρο, χωρίς τη συγκατάθεση του Cukor φυσικά. Όταν αποφάσισαν το 1983 να την επαναφέρουν στην αρχική της μορφή, βρήκαν μόνο το ηχητικό μέρος των διαλόγων. Για εικόνα πρόσθεσαν φωτογραφίες από τις πρόβες, κατάλληλα επεξεργασμένες. Κάτι ανάλογο είδαμε και στο Χαμένο ορίζοντα του Φρανκ Κάπρα.

Να προσθέσω κι εγώ ότι το 1976, γυρίστηκε η ροκ εκδοχή της ταινίας, με πρωταγωνίστρια την Barbara Streisand, και η ταινία ήταν αξιόλογη μόνο ως προς τα τραγούδια της.

Τους υπότιτλους τους μετέφρασα αρχικά με βάση το συμβατικό DVD, η ποιότητα του οποίου δεν με ικανοποιούσε. Έτσι έψαξα και το βρήκα σε Bluray, οπότε τους συγχρόνισα από την αρχή. 

THE YOUNG ONE (1960)

THE YOUNG ONE (1960)

του Luis Buñuel

Μετά Το Βιασμό

ή

Ένα Κορίτσι Στην Αγκαλιά σου

Σκηνοθεσία: Luis Buñuel

Σενάριο: Peter Matthiessen, Hugo Butler

Παίζουν: Zachary Scott, Bernie Hamilton, Key Meersman

Διάρκεια: 95 λεπτά – Βαθμολογία: 7,6 
Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο
δικής μου μετάφρασης

Παρουσίαση από το Μπλοκ: "Ταινιοθραύστης"

Ο Λουίς Μπουνιουέλ εγκαινίασε τη δεκαετία του ’60 – μια δεκαετία στην οποία επρόκειτο να δημιουργήσει τα πλέον αναγνωρισμένα έργα του – με ένα πολύ περίεργο Β-movie, το οποίο γύρισε στο Μεξικό και αποτελεί τη μοναδική αγγλόφωνη ταινία του. Από την έναρξη κιόλας του φιλμ, με το άκουσμα του τραγουδιού «Sinner Man», γίνεται φανερό ότι πρόκειται για μια αλληγορική παραβολή πάνω στην Αμαρτία, εκεί όπου ο Παράδεισος και η Αθωότητα δοκιμάζονται, χάνονται και επανακτώνται! Αν και η τελική πράξη του έργου, δεν είναι και πολύ ξεκάθαρη με όλα τα παραπάνω…

Ένας έγχρωμος φυγάς (Bernie Hamilton), που καταδιώκεται για τον βιασμό μιας λευκής (μια τέτοια κατηγορία στον Αμερικάνικο Νότο θα μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και σε λυντσάρισμα), καταφεύγει σε ένα ιδιωτικό νησί, στο οποίο κατοικούν μονάχα ο φύλακας (Zachary Scott) και η έφηβη εγγονή του πρόσφατα αποβιώσαντος συνεργάτη του ( την υποδύεται η Kay Meersman, η οποία παραπέμπει εμφανισιακά σε νεαρή Καρόλ Μπουκέ). Ο φύλακας κακομεταχειρίζεται την μικρή τόσο λεκτικά και σωματικά, όσο και …σεξουαλικά (όπως υπαινίσσεται το φιλμ). Όταν ο τελευταίος απουσιάσει κάποια στιγμή στην ενδοχώρα για δουλειές, ο έγχρωμος νεοφερμένος (που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Σίντνεϊ Πουατιέ του «Όταν Σπάσαμε τις Αλυσίδες» και πρωταγωνιστή των μεταγενέστερων blaxploitation) θα αναπτύξει έναν παιχνιδιάρικο αλλά σταδιακά προστατευτικό δεσμό με το κορίτσι.

Καθώς ο «κηδεμόνας» της μικρής επιστρέφει και ανακαλύπτει πως ο άγνωστος «επισκέπτης» έχει στην κατοχή του ένα από τα κυνηγετικά του όπλα – κραυγαλέο «φαλλικό» σύμβολο που ενεργοποιεί (πέρα από το ήδη ξεκάθαρο φυλετικό ζήτημα) τα αντανακλαστικά του – η ένταση ανάμεσα στους δύο άντρες κορυφώνεται. Με τον κλοιό του φιλμ να συστρέφεται γύρω από τους τρεις κεντρικούς χαρακτήρες, η απειλή στην ατμόσφαιρα από τις αντικρουόμενες «ορμές» τους δίνεται από τον Μπουνιουέλ με έναν πρωτότυπο τρόπο : με παρεμβολές των πολύβουων εντόμων (κυρίως των μελισσών στις κυψέλες από όπου συλλέγει το μέλι η μικρή ηρωίδα) που θυμίζουν τα πρώιμα σουρεαλιστικά του έργα και με την ηχητική μπάντα από τα τζιτζίκια που παιχνιδίζουν στους αγρούς να μετατρέπεται σε κρεσέντο κάθε φορά που η ένταση του φιλμ κορυφώνεται!

Για πρώτη φορά, ο Μπουνιουέλ μοιάζει στ’ αλήθεια απασχολημένος - κι όχι απλά να διασκεδάζει – προσπαθώντας να ζωντανέψει τούτο το παράξενα διεστραμμένο υλικό που έχει στα χέρια του (το στόρι βασίζεται σε ένα σύντομο διήγημα με τίτλο «Travelin Man» του Αμερικανού Peter Matthiessen) και το οποίο απαρτίζεται από κλαρινέτα (ο φυγάς είναι πρώην μουσικός της jazz), χειροβομβίδες και φετιχιστικά σύμβολα μιας σκανδαλιστικής αθωότητας (ρούχα, καπέλα, ψηλοτάκουνα παπούτσια, μέχρι και το μέλι κι ο τρόπος με τον οποίο η μικρή πρωταγωνίστρια βουτάει το δάχτυλο σε αυτό ή αδειάζει την κηρήθρα σαν να «στραγγίζει» τα υπολείμματα των χυμών μιας ερωτικής κορύφωσης), μέχρι τελετές βάπτισης, κοτόπουλα που κατασπαράσσονται από σαρκοφάγα ζώα και παγίδες για κουνέλια. Ταυτόχρονα αναζητά διαρκώς επινοητικές μεθόδους για να παρακάμψει την αυξημένη λογοκρισία που θα τον ακολουθούσε μετά το πέρασμά του από την Αμερική, όπως το χαμήλωμα της κάμερας στα πόδια του κοριτσιού την ώρα που το τελευταίο βρίσκεται στο ντους ή μια σκηνή διαλόγου στην αρχή του φιλμ, ανάμεσα στον φύλακα και την «προστατευόμενη» του, που εκτυλίσσεται πίσω από ένα κλειστό παράθυρο χωρίς να μπορούμε να ακούσουμε τι ακριβώς συζητιέται – με συνέπεια να φανταζόμαστε την… «βρώμικη» στιχομυθία!

Είναι εμφανές πως ο Μπουνιουέλ ενδιαφέρθηκε εδώ πολύ περισσότερο να προβεί σε ένα κάστινγκ χαρακτήρων, απ’ ότι να ασχοληθεί με τις ιδιαιτερότητες της σκηνοθεσίας των ηθοποιών του. Οι χαρακτήρες του διαθέτουν περισσότερο περιγραφές με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά (φυγάς, λολίτα, ρατσιστής, εκπρόσωπος της διεφθαρμένης εξουσίας, παπάς) παρά ονόματα, και τείνουν να αλληλεπιδρούν μέσω αυτών, προσδίδοντας στο γενικότερο κλίμα και ύφος του φιλμ μια αφηρημένη χροιά και μια αποσπασματικότητα – αν και το «απομονωμένο σκηνικό» στο οποίο εξελίσσεται του παρέχει το άλλοθι να μην υποχρεούται να μοιάζει απόλυτα ρεαλιστικό. Η ερμηνεία του Scott επιχειρεί κάτι γενναίο (και ενδεχόμενα «επιζήμιο» για την καριέρα του) : ενσαρκώνει έναν παιδεραστή, χαρακτήρα που το κινηματογραφικό κοινό – κι ας βρισκόμαστε στις αρχές του ’60 – δεν είχε μάθει ακόμα να αποδέχεται!