Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1986. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1986. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023

The Fly 1986

 

The Fly 1986

Η Μύγα


Σκηνοθεσίαi: David Cronenberg

Σενάριο: George Langelaan, Charles Edward Pogue, David Cronenberg

Είδος: Horror ΔΕ 80, Drama, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 36m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jeff Goldblum: Seth Brundle

Geena Davis: Veronica Quaife

John Getz: Stathis Borans

Joy Boushel: Tawny

Leslie Carlson: Dr. Cheevers (as Les Carlson)

George Chuvalo: Marky

 Λίγες φορές ένα remake τυχαίνει να είναι καλύτερο από το αρχικό φιλμ. Σ’ αυτή τη σπάνια περίπτωση ταινιών ανήκει το «The Fly» του 1986 όντας remake της αντίστοιχης ταινίας του 1958. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να αναλάβει ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα από τον μετρ των σωματικών μεταλλάξεων, τον διορατικό David Cronenberg; Ο Καναδός σκηνοθέτης που είχε ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του με έναν πρώιμο κατάλογο πολύ καλών και ξεχωριστών ταινιών, φέρνει εις πέρας με επιτυχία τη νέα του αποστολή φτιάχνοντας μια υπέροχη ταινία με ανυποχώρητη αντοχή στο πέρασμα του χρόνου.

Η υπόθεση αφορά έναν εσωστρεφή και φιλόδοξο επιστήμονα ο οποίος πειραματίζεται με την τηλεμεταφορά. Ο ιδιοφυής Seth Brundle επιθυμεί να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η ανθρωπότητα τον κόσμο και την έννοια του χωροχρόνου. Στο εργαστήριό του έχει εγκαταστήσει ειδικούς θαλάμους τηλεμεταφοράς και έναν υπολογιστή για να πραγματοποιεί τα πειράματά του τηλεμεταφέροντας αντικείμενα και ζωντανούς οργανισμούς με…ανάμεικτα αποτελέσματα στη δεύτερη περίπτωση. Στη ζωή του ανήσυχου επιστήμονα μπαίνει μια δημοσιογράφος με το όνομα Veronica (Geena Davis) η οποία καταγράφει τα πειράματά του και σύντομα θα αναπτυχθεί μεταξύ τους ένα τρυφερό ειδύλλιο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται ομαλά καθώς μια μέρα που ο Seth ήταν μεθυσμένος και ενοχλημένος από τη συμπεριφορά της Veronica αποφάσισε να τηλεμεταφέρει τον εαυτό του παρά τους πιθανούς κινδύνους. Ενώ βρισκόταν στον θάλαμο έτυχε να εισέλθει σ’ αυτόν και μια μύγα. Η τηλεμεταφορά δείχνει αρχικά επιτυχής όμως σταδιακά ο Seth θα αρχίσει να αποκτά περίεργες ιδιότητες και τελικά μεταμορφώνεται σε ένα τρομακτικό πλάσμα, κάτι μεταξύ μύγας και ανθρώπου.

Το «The Fly» συνιστά έναν περίεργο αλλά επιτυχή συνδυασμό τρόμου, sci fi, δράματος και ρομάντζου. Είναι μια ταινία ικανή τόσο να σοκάρει με το αποκρουστικό της θέαμα όσο και να συγκινήσει τον θεατή που παρακολουθεί το δράμα του κεντρικού ήρωα να κλιμακώνεται και την δύστυχη αγαπημένη του να μη μπορεί να κάνει τίποτα για να τον βοηθήσει. Η ερμηνεία του Jeff Goldblum στο ρόλο του Seth Brundle είναι εκπληκτική. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί απλά τον ακολουθούν από μεγάλη απόσταση. Η χημεία μεταξύ του Goldblum και της Geena Davis ως ερωτοχτυπημένου και μοιραίου ζευγαριού είναι γενικά καλή.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο μακιγιάζ και τα εφέ μεταμόρφωσης αφού αποτελούν κομβικής σημασίας ατού για το «The Fly» χαρίζοντάς του ένα Oscar στον σχετικό τομέα. Υπεύθυνος για το εντυπωσιακό θέαμα ήταν ο Chris Wallas, ο σχεδιαστής των θρυλικών Gremlins και εδώ μας αποζημιώνει με το παραπάνω. Η όψη του «Brundlefly» ως ολοκληρωτικά μεταμορφωμένο πλάσμα είναι απίστευτα φρικιαστική και αηδιαστική (με την καλή έννοια). Αλλά και στα ενδιάμεσα στάδια όπου ο Brundle αποκτά βαθμιαία διάφορες παραμορφώσεις στο σώμα του, το αποκρουστικό στοιχείο είναι παρόν με φοβερή πειστικότητα, σε σημείο που νιώθουμε πραγματικό οίκτο για το μαρτύριο του πρωταγωνιστή. Ναι, η «Μύγα» είναι μια ταινία έντονα συγκινησιακή όπου τα αισθήματα τρόμου εναλλάσσονται με αυτά της συγκίνησης ταρακουνώντας τις συναισθηματικές χορδές μας.

Ποικίλες ήταν οι ερμηνείες γύρω από το γενικό νόημα του φιλμ και κάποιοι το εξέλαβαν ως αλληγορία για το AIDS, τη γήρανση και άλλες δύσκολες φάσεις πριν το θάνατο αλλά ας μην αναζητάμε περαιτέρω ερμηνευτικούς αποσυμβολισμούς διότι θα χάσουμε τ’ αβγά και τα πασχάλια. Μπορούμε απλά να απολαύσουμε μια από τις καλύτερες ταινίες που σκηνοθέτησε ποτέ ο μεγάλος David Cronenberg και που θα παραμένει σπουδαία όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023

HENRY-PORTRAIT OF A SERIAL KILLER 1986

 

HENRY-PORTRAIT OF A SERIAL KILLER 1986

Χένρι, το πορτρέτο ενός δολοφόνου 


Σκηνοθεσία: John McNaughton

Σενάριο: Richard FireJohn ,McNaughton

Είδος: Horror ΔΕ 80, Biography, Crime, Drama

Διάρκεια:1h 23m

Γλώσσα :Αγγλικά

Παίζουν:

Mary Demas: Dead Woman / Dead Prostitute

Michael Rooker: Henry

Anne Bartoletti: Waitress

Elizabeth Kaden: Dead Couple - Wife

Ted Kaden:Dead Couple - Husband

Denise Sullivan: Floating Woman

Ο κατά συρροή δολοφόνος που ομολόγησε 600 φόνους

Οι περισσότεροι “φυσιολογικοί” άνθρωποι αηδιάζουν με την φρικαλεότητα των εγκλημάτων των κατά συρροή δολοφόνων. Παράλληλα, ορισμένοι από εμάς το ψάχνουμε λίγο βαθύτερα και αναρωτιόμαστε, γιατί κάποιος να διαπράξει ένα τόσο τρομερό έγκλημα; Ποιο είναι το κίνητρό του/της και τι τους οδηγεί να γίνουν κατά συρροή δολοφόνοι;

Ένα παράδειγμα ενός από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους στον κόσμο είναι ο Henry Lee Lucas. Για περίπου 2 χρόνια, θεωρήθηκε ο πιο παραγωγικός serial killer στην ιστορία, αφού ομολόγησε ότι διέπραξε 600 φόνους. Τελικά ο Lucas έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι  «Confession Killer»  («ο Δολοφόνος της Εξομολόγησης») επειδή ομολόγησε εκατοντάδες ανεξιχνίαστους φόνους, αλλά αργότερα ανακάλεσε όλες του τις ομολογίες. Αναλύοντας τη ζωή του Henry Lee Lucas επιχειρούμε να εξετάσουμε και να προσδιορίσουμε τις αιτίες για τη δολοφονική συμπεριφορά του.

 Ο Henry Lee Lucas (23.08.1936 – 12.03.2001) γεννήθηκε ύστερα από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σε μια ξύλινη καλύβα των τριών δωματίων στο Blacksburg, στους λόφους της Virginia. Το σπίτι δεν είχε υδραυλικές ούτε ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις. Ο πατέρας του, Anderson “No Legs” Lucas, είχε χάσει τα πόδια του σε ένα ατύχημα στο σιδηρόδρομο που εργαζόταν. (εξού και το παρατσούκλι «No legs» – «Χωρίς πόδια»). Από τότε, για να βγάζει τα προς το ζην, πουλούσε μολύβια και έκανε παράνομη παραγωγή αλκοόλ. Ο ίδιος ήταν αλκοολικός και από πολύ νωρίς μύησε και τον Henry σε αυτό.

Η 41χρονη μητέρα του, Viola Dixon Waugh – Lucas, ήταν πόρνη, επίσης αλκοολική. Λόγω της ανικανότητας του άντρα της, διεύθυνε η ίδια το σπίτι, με πολύ σκληρό τρόπο απέναντι στα παιδιά της και τον ίδιο τον άντρα της. Ο Henry ήταν το μικρότερο από τα 9 παιδιά της οικογένειας και αυτός που εισέπραττε την περισσότερη βία. Τα 5 από τα αδέλφια του ζούσαν με άλλες οικογένειες.

Η σχέση με τη μητέρα

Η Viola συνεχώς υποτιμούσε και κακομεταχειρίζονταν τον μικρό Henry και πάντα προσπαθούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα γι’ αυτόν. Όταν ο Henry γύρισε μια μέρα από το σχολείο κρατώντας ένα λούτρινο αρκουδάκι που του είχαν χαρίσει στο σχολείο, η μητέρα του τον έδειρε επειδή δέχτηκε φιλανθρωπία από τρίτους. Το ίδιο επαναλήφθηκε όταν γύρισε με ένα ζευγάρι παπούτσια που του είχε κάνει δώρο ένας δάσκαλος, που λυπήθηκε το μικρό ξυπόλητο αγόρι. Σε άλλη περίπτωση, ως τιμωρία, η Viola πυροβόλησε και σκότωσε το μουλάρι που είχε ο Henry ως κατοικίδιο. Η Viola ανάγκαζε τον γιο της να την παρακολουθεί να κάνει σεξ με πελάτες. Ένας από αυτούς, ο «θείος Bernie», μύησε τον μικρό Henry στην κτηνωδία, τον βασανισμό δηλαδή και τον βιασμό ζώων. Ύστερα από παρότρυνση του θείου Bernie αλλά και της μητέρας του, ο Henry συνήθιζε να κάνει σεξ και με τον ετεροθαλή αδερφό του.

Τα περιστατικά που σημάδεψαν τον Lucas

στην τρυφερή του ηλικία

7 ετών

Το 1943, όταν ο Henry ξεκίνησε να πηγαίνει σχολείο, η μητέρα του τον έντυνε με κοριτσίστικα ρούχα, του χτένιζε τα μαλλιά πλεξούδες και τον υποχρέωνε να εμφανίζεται έτσι δημόσια. Παρά τις διαμαρτυρίες των δασκάλων, η Viola συνέχιζε να στέλνει τον γιο της με φουστάνια. Ο εξευτελισμός του Henry από τους συμμαθητές του ήταν μεγάλος, και κράτησε μέχρι που οι δάσκαλοι πέτυχαν απαγορευτική  δικαστική απόφαση και η Viola αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

Η μητέρα του τον χτύπησε στο κεφάλι με μια ξύλινη σανίδα, τόσο δυνατά, που έμεινε για 3 ημέρες σε κωματώδη κατάσταση.

 

10 ετών

Ένας καυγάς με τον αδελφό του, είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό του αριστερού ματιού του Henry με μαχαίρι. Ο τραυματισμός αγνοήθηκε από τη Viola για μέρες μέχρι που το μάτι μολύνθηκε σε τέτοιο βαθμό που αχρηστεύθηκε τελείως και χρειάστηκε να αντικατασταθεί με γυάλινο.

Σε εκείνη την ηλικία, ο Henry ήταν ήδη αλκοολικός.

 

13 ετών

Τον Δεκέμβριο του 1949, ο πατέρας του λιποθύμησε μεθυσμένος σε μια χιονοθύελλα, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του από υποθερμία. Αρκετοί ισχυρίστηκαν ότι το έκανε ηθελημένα. Στην κηδεία του πατέρα του η Viola είχε απαγορέψει ρητά στον Lucas να κλάψει. Λίγο αργότερα, ενώ ήταν στην 6η τάξη, ο Lucas παράτησε το σχολείο και έφυγε από το σπίτι.

15 ετών

Τον Μάρτιο του 1951, ο Henry Lee Lucas απήγαγε μια άγνωστη έφηβη από μια στάση λεωφορείου κοντά στο Lynchburg της Virginia. Στη συνέχεια επιχείρησε να τη βιάσει. Όταν εκείνη αντιστάθηκε, τη στραγγάλισε, διαπράττοντας έτσι την πρώτη του δολοφονία. Το σώμα της το έθαψε στο δάσος. Χρόνια μετά, το θύμα αναγνωρίστηκε ως η 17χρονη Laura Burnley.

16 ετών

Ο Lucas και δύο από τους αδελφούς του συνελήφθησαν για διάρρηξη. Πέρασε ένα χρόνο στο σχολείο ανηλίκων παραβατών στο Beaumont. Για τα άλλα παιδιά αυτό θα ήταν μια μορφή τιμωρίας. Όχι όμως για τον Lucas. Οι συνθήκες διαβίωσης μέσα στο αναμορφωτήριο, ήταν γι’ αυτόν πολύ καλύτερες από τις συνθήκες που ζούσε στο σπίτι του.

18 ετών

Στις 10 Ιουνίου 1954, ο Λούκας καταδικάστηκε για δώδεκα κατηγορίες διάρρηξης μέσα και γύρω από το Richmond της Virginia. Η ποινή που του επιβλήθη ήταν 6 χρόνια φυλάκιση. Μετά από δύο αποδράσεις όπου τον έπιασαν και πάλι αμέσως μετά, αφέθηκε τελικά ελεύθερος στις 2 Σεπτεμβρίου 1959.

Το ξέσπασμα

Στα τέλη του 1959, ο Lucas μετακόμισε στο Tecumseh του  Michigan  για να ζήσει με την ετεροθαλή αδερφή του, Opal. Ταυτόχρονα, αρραβωνιάστηκε μια κοπέλα που είχε γνωρίσει μέσα από αλληλογραφία ενώ ήταν φυλακισμένος. Η μητέρα του Lucas αποφάσισε να επισκεφθεί τα δυο της παιδιά για να περάσει μαζί τους τα Χριστούγεννα. Εκεί αποδοκίμασε την αρραβωνιαστικιά του γιου της και απαίτησε από αυτόν να την παρατήσει και να επιστρέψει μαζί της στο Blacksburg για να την φροντίζει τώρα που είχε πια μεγαλώσει. Όταν εκείνος αρνήθηκε, μάλωναν επανειλημμένα. Αποκορύφωμα αυτών των καυγάδων ήταν η νύχτα της 11ης Ιανουαρίου 1960. Πάνω στον καυγά, μάνα και γιος μεθυσμένοι, η Viola χτύπησε το γιό της στο κεφάλι με μία σκούπα. Τότε εκείνος… «Το μόνο που θυμάμαι ήταν να τη χαστουκίσω στο λαιμό. Αλλά αφού το έκανα, την είδα να πέφτει και αποφάσισα να την πιάσω. Όμως έπεσε στο πάτωμα και όταν την κοίταξα κατάλαβα ότι ήταν νεκρή. Τότε παρατήρησα ότι κρατούσα στο χέρι το μαχαίρι μου».

Στη συνέχεια ο Lucas τράπηκε σε φυγή. Η αδελφή του Opal επέστρεψε λίγο αργότερα στο σπίτι και βρήκε τη μητέρα τους μέσα σε μια λίμνη αίματος, αλλά ακόμη ζωντανή. Κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο έφτασε πολύ αργά. Η επίσημη αναφορά της αστυνομίας έγραφε ότι η μητέρα του Λούκας πέθανε από καρδιακή προσβολή που προκλήθηκε από την επίθεση.

Ο Λούκας συνελήφθη στο Toledo του Ohio. Ισχυρίστηκε ότι σκότωσε τη μητέρα του σε αυτοάμυνα, αλλά ο ισχυρισμός του απορρίφθηκε και καταδικάστηκε σε 20-40 χρόνια κάθειρξη για φόνο δευτέρου βαθμού.

Όσο ήταν φυλακισμένος ο Lucas επιχείρησε να αυτοκτονήσει δύο φορές. Αφού εξέτισε τα 10 χρόνια ποινής, αποφυλακίστηκε τον Ιούνιο του 1970 λόγω υπερπληθυσμού των φυλακών.

Η σχέση με τον Ottis Toole

Μετά την αποφυλάκισή του ο Henry Lee Lucas δεν σταμάτησε τα εγκλήματά του. Μία απόπειρα απαγωγής και βιασμού δύο ανήλικων κοριτσιών τον οδήγησαν εκ νέου πίσω από τα κάγκελα  για 3,5 χρόνια. Αποφυλακίστηκε το 1975.

Το 1976, γνώρισε τον «συνάδελφο» εγκληματία Ottis Toole (05.03.1947 – 15.09.1996).

Ο Ottis Toole το 1983 καταδικάστηκε για 6 δολοφονίες.

Ο Lucas και ο Toole ερωτεύτηκαν γρήγορα ο ένας τον άλλον αναπτύσσοντας ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους. Κι όταν συνειδητοποίησαν ότι και οι δύο είχαν όρεξη για αίμα, σύντομα ξεκίνησαν ένα ξεφάντωμα δολοφονιών στη χώρα. Ύστερα από ένα «road trip» τρόμου σε 26 Πολιτείες στις ΗΠΑ, οπού βίαζαν, σκότωναν και κανιβαλίζανε ανυποψίαστα θύματα, τελικά κατέληξαν στους γονείς του Toole, στο Jacksonville, της Florida. 

Γιατί «τακίμιασαν» οι δυο εγκληματίες

Ο Henry Lee Lucas και ο Ottis Toole, εκτός από το ότι ήταν κατά συρροή εγκληματίες, είχαν αρκετά κοινά. Τόσο ο Lucas όσο και ο Toole είχαν μεγαλώσει από κακοποιητικές μητέρες που είχαν αναγκάσει τους γιους τους να ντύνονται σαν κορίτσια. Και οι δύο είχαν υποστεί σεξουαλικό τραύμα πριν από την ηλικία των 10 ετών. Όταν γνωρίστηκαν, και οι δύο ήταν ήδη δολοφόνοι. Όσο για τον Toole, τα παιδικά του χρόνια ήταν εξίσου άσχημα — αν όχι χειρότερα. Δέχτηκε επίθεση από σχεδόν κάθε άτομο που πίστευε ότι μπορούσε να εμπιστευτεί. Η μητέρα του τον έντυνε κορίτσι, η μεγαλύτερη αδερφή του τον βίασε πριν γίνει 10 ετών και ο πατέρας του τον εκπόρνευσε σε έναν γείτονα όταν ήταν μόλις 5 ετών.

Σε ηλικία 14 ετών, ο Toole δολοφόνησε έναν περιοδεύον πωλητή που επιχείρησε να τον βιάσει. (Θυμίζω το πρώτο έγκλημα του Lucas στα 15 του χρόνια). Και οι δύο κατέθεσαν αργότερα ότι δεν ένιωθαν την παραμικρή ενοχή για τις πράξεις τους. Συζητούσαν για τις δολοφονίες τους δίνοντας συμβουλές ο ένας στον άλλο.

Χρόνια μετά τη σύλληψή τους, ύστερα από παρακολούθηση ενός τηλεφωνήματος που έκαναν μεταξύ τους όσο ήταν φυλακισμένοι, πιάστηκαν να συζητούν νοσταλγικά για τον κανιβαλισμό που έκαναν από κοινού.

«Κάποια κομμάτια (ανθρώπινου κρέατος) έχουν γεύση σαν αληθινό κρέας όταν έχει σάλτσα μπάρμπεκιου», είχε πει χαρακτηριστικά ο Toole στον φίλο του.

Ο έρωτας με τη μικρή Becky

Όταν οι δυο εγκληματίες εγκαταστάθηκαν στους γονείς του Toole, εκεί ο Lucas γνώρισε, ερωτεύτηκε και έκανε σχέση με τη 10χρονη ανιψιά του Toole, την Frieda “Becky” Powell,  η οποία είχε μια ήπια διανοητική αναπηρία. Αυτή η σχέση αποτέλεσε και την αιτία για την διακοπή των σχέσεων μεταξύ των δύο εγκληματιών. Αρχικά το ζευγάρι έζησε μια περίοδο σταθερότητας, με τον Lucas να εργάζεται ως επισκευαστής σε στέγες. Το 1982, όταν η μητέρα της Becky πέθανε, η νεαρή κοπέλα μεταφέρθηκε σε ένα κρατικό καταφύγιο ανηλίκων. Τότε ο Lucas τη βοήθησε να αποδράσει και την παρέσυρε να ζήσει μαζί του μια νέα ζωή ταξιδεύοντας με ωτοστόπ. Σε μία από τις στάσεις τους, στην California, εργάστηκαν για λίγο σε ένα κτήμα φροντίζοντας την 82χρονη Kate Rich. Από εκεί πήγαν στο Stoneburg στο Texas όπου και πάλι ο Lucas εργάστηκε ως επισκευαστής σε στέγες. Η Becky όμως νοσταλγούσε την ζωή και την οικογένειά της στη Florida και ζητούσε να φύγει.

Στις 24 Αυγούστου 1982, ο Henry Lee Lucas οδήγησε την «αγαπημένη» του σε ένα χωράφι στο Denton του Texas  και τη σκότωσε. Στη συνέχεια, τεμάχισε το σώμα της και σκόρπισε τα κομμάτια σε ένα κοντινό χωράφι. Τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου, έπεισε την ηλικιωμένη Kate Rich  να τον ακολουθήσει σε μια αναζήτηση για τη χαμένη Becky. Σε ένα κάμπινγκ την σκότωσε και έκρυψε το πτώμα σε έναν σωλήνα αποχέτευσης. Ένα μήνα αργότερα,  όταν έμαθε ότι θεωρούταν ύποπτος για την εξαφάνιση των δύο γυναικών, επέστρεψε στο τόπο του εγκλήματος, τεμάχισε το πτώμα και το έκαψε μέσα σε μία ξυλόσομπα.

Η σύλληψη

Τον Ιούνιο του 1983, ο Lucas συνελήφθη με την κατηγορία της παράνομης κατοχής πυροβόλου όπλου από τον Texas Ranger, Phil Ryan. Ανακρίθηκε για τις δύο δολοφονίες και, τελικά, ο Henry Lee Lucas ομολόγησε. Τον Νοέμβριο του 1983, ο Lucas μεταφέρθηκε στη φυλακή της κομητείας Williamson, του Texas.  Εκεί ομολόγησε τις δολοφονίες σε 28 ανεξιχνίαστες μέχρι τότε υποθέσεις. Ο διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας του Texas αποφάσισε να δημιουργήσει την «Ομάδα Εργασίας Lucas» αποτελούμενη κυρίως από Texas Rangers, με σκοπό να ερευνήσει ακόμη περισσότερες δολοφονίες.

Σημείωση: Texas Rangers, είναι μια ερευνητική υπηρεσία επιβολής του νόμου στις ΗΠΑ, με πολιτειακή δικαιοδοσία στην πολιτεία του Texas.

Ο Lucas έλαβε προνομιακή μεταχείριση. Κατά τις μεταφορές του, του επέτρεπαν να μένει σε μοτέλ. Τον πήγαιναν συχνά σε εστιατόρια και καφετέριες, επιτρέποντάς του να φάει και να πιεί ότι επιθυμούσε. Σπάνια του φορούσαν χειροπέδες και μέσα στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές, του επέτρεπαν να κυκλοφορεί ελεύθερα.

Συνολικά ο Lucas ομολόγησε για 600 δολοφονίες, κάνοντας τον έτσι τον πιο παραγωγικό κατά συρροή δολοφόνο της Αμερικής.

Οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου σε όλη τη χώρα, αναζητώντας τρόπο να κλείσουν τις πολλές ανοιχτές υποθέσεις δολοφονιών στα χέρια τους, δέχτηκαν με χαρά τους ισχυρισμούς του. Έτσι, η Ομάδα Εργασίας Lucas  εκκαθάρισε επίσημα 213 ανεξιχνίαστους φόνους ως αποτέλεσμα των ομολογιών του. Ο Ottis Toole, που την ίδια εποχή ήταν κατάδικος θανατοποινίτης, είχε παραδεχθεί αρκετούς από αυτούς τους φόνους ότι τους είχε κάνει μόνος του ο Lucas ενώ κάποιους τους είχαν κάνει μαζί.

Η αποκάλυψη

Οι ισχυρισμοί του Lukas έγιναν ολοένα και πιο παράξενοι. Ισχυρίστηκε ότι εκείνος προμήθευσε το δηλητήριο που χρησιμοποιήθηκε στη μαζική αυτοκτονία 909 ανθρώπων του «Ναού των Λαών», το 1978. Ότι είχε δολοφονήσει τον Jimmy Hoffa (ηγέτης του εργατικού συνδικάτου των φορτηγατζήδων που εξαφανίστηκε το 1975). Επιπλέον, ότι είχε κάνει αρκετές δολοφονίες στην Ισπανία και την Ιαπωνία, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε ταξιδέψει ποτέ εκτός ΗΠΑ.

Ο δημοσιογράφος Hugh Aynesworth της «The Dallas Times Herald» υπολόγισε ότι ο Lucas θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το 13χρονο Ford station wagon του για να καλύψει περίπου 20.000 χιλιόμετρα σε ένα μήνα για να έχει διαπράξει τα εγκλήματα που του απέδωσε η αστυνομία. Με αυτή την αφορμή επανεξετάστηκαν όλες οι ομολογίες του Lucas. Ανακαλύφθηκε ότι του είχε δοθεί πρόσβαση σε πληροφορίες στους φακέλους των υποθέσεων που ομολογούσε. Έχοντας ο ίδιος μία σχεδόν φωτογραφική μνήμη, μπορούσε στη συνέχεια να καταλήγει σε πειστικά λεπτομερείς ομολογίες. Διαπιστώθηκε ότι αρκετές αξιόπιστες, επαληθεύσιμες πηγές έρχονταν σε αντίθεση με τις ομολογίες του, θέτοντας έτσι αμφιβολίες για τη συμμετοχή του στα περισσότερα από τα εγκλήματα που είχε ομολογήσει. Ο Henry Lee Lucas τελικά ανακάλεσε τις ομολογίες του, ισχυριζόμενος ότι σκότωσε μόνο ένα άτομο, τη μητέρα του.

Η υπόθεση του Lucas έπληξε τη φήμη των Texas Rangers, προκάλεσε επαναξιολόγηση στις τεχνικές της αστυνομίας και δημιούργησε μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για την πιθανότητα ψευδών ομολογιών.

Είναι δύσκολο να οριστεί κάποιο μοτίβο στον τρόπο που έβρισκε και σκότωνε τα θύματα του, γιατί ο Henry Lee Lucas, εκτός από κατά συρροή δολοφόνος ήταν και κατά συρροή ψεύτης. Καμία τελετουργία ή σειρά γεγονότων δεν ήταν πραγματικά εμφανής στις δολοφονίες του, ήταν απρόβλεπτος και χρησιμοποιούσε ό,τι όπλο του ήταν βολικό εκείνη τη στιγμή. «Τους σκότωσα με κάθε τρόπο εκτός από δηλητήριο. Έγιναν στραγγαλισμοί, υπήρξαν μαχαιριές, υπήρξαν πυροβολισμοί, υπήρξαν χτυπήματα...» Κάποιες φορές διαμέλιζε τα πτώματα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που επιδόθηκε σε νεκροφιλία. Το πιθανότερο ήταν ότι κάποιες ακόμη φορές, έτρωγε μέρη του σώματος.

Το προφίλ του δολοφόνου – Τι οδήγησε τον Lucas στο να γίνει κατά συρροή δολοφόνος

Η δολοφονία της μητέρας του Lucas είχε πιθανόν ως κίνητρο την εκδίκηση και τον θυμό του για την παιδική του ηλικία. Ωστόσο, το κίνητρο για τις άλλες δολοφονίες του είναι ο σαδισμός καθώς “ο Lucas αντλούσε ευχαρίστηση από το να προκαλεί πόνο στους άλλους”. Όμως ίσως οι λόγοι για τη διάπραξη όλων των φόνων να κρύβονται στην παιδική του ηλικία.

«Μισούσα όλη μου τη ζωή. Μισούσα τους πάντες. Όταν μεγάλωσα για πρώτη φορά και θυμάμαι τον εαυτό μου, η μητέρα μου με έντυνε κορίτσι. Και έμεινα έτσι για δύο τρία χρόνια. Με χτύπησαν. Με αντιμετώπισαν όπως το σκυλί. Με έκαναν να κάνω πράγματα που κανένας άνθρωπος δεν θα ήθελε να κάνει».

Ψυχολογικοί τραυματισμοί

Η οικογένεια του Lukas είχε μια δυσλειτουργική οικογενειακή δομή. Ως παιδί, ο Lukas υποβλήθηκε σε επιβλαβείς και καταχρηστικές συνθήκες όπου τον έβαζαν να κάνει τρομερά πράγματα και αυτό επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκε η προσωπικότητα και η συμπεριφορά του. Ο κύριος παράγοντας κοινωνικοποίησης του Lucas ήταν η μητέρα του που του δίδαξε αξίες και συμπεριφορές που είναι γενικά απαράδεκτες στην “πολιτισμένη” κοινωνία. Για παράδειγμα, δεν διδάχτηκε να μην βλάπτει τους ανθρώπους. Αντιθέτως, του διδάχτηκε ότι ήταν αποδεκτό να είσαι βίαιος. Οι άνθρωποι δημιουργούν συμπεριφορές παρακολουθώντας και μιμούμενοι τους άλλους. Ο Lucas μπορεί να βίαζε και να βασάνιζε γυναίκες επειδή η παιδική του ηλικία ήταν βαθιά βυθισμένη στο σεξ: έβλεπε τη μητέρα του να κάνει σεξ, ο εραστής της τον μύησε στην κτηνωδία και τέλος έκανε σεξ με τον ετεροθαλή αδερφό του. Και ο ίδιος ο Lucas φαίνεται στην πορεία να είναι μπερδεμένος σχετικά με τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ισχυρίζεται ότι είναι ετεροφυλόφιλος, ωστόσο παραδέχεται την ομοφυλοφιλική δραστηριότητα, την αιμομιξία, την κτηνωδία, τον βιασμό και την νεκροφιλία.

«Το σεξ είναι ένα από τα μειονεκτήματά μου. Κάνω σεξ με όποιον τρόπο μπορώ. Αν πρέπει να αναγκάσω κάποιον να το δεχθεί, το κάνω. Τους βιάζω. Σκότωσα ζώα για να κάνω σεξ μαζί τους. Έκανα όμως σεξ και με ζωντανά. Είναι περίπου το ίδιο πράγμα με το σεξ με ανθρώπους».

Η βίαιη συμπεριφορά της μητέρας του πιθανόν να εξηγεί την μετέπειτα βίαιη συμπεριφορά του Lucas απέναντι στα θύματά του. Ο ειδικός πράκτορας του FBI Alan Brantly έχει μελετήσει τη σύνδεση μεταξύ κατά συρροή δολοφόνων και θανάτωσης ζώων στην παιδική τους ηλικία και πιστεύει ότι η θανάτωση ζώων είναι ένα είδος πρόβας για τη μετέπειτα θανάτωση ανθρώπων. «Η θανάτωση των ζώων τους διδάσκει ότι η αξία μιας ζωής είναι ασήμαντη. Ταυτόχρονα, τους δίνει τη δύναμη και τον έλεγχο που νιώθουν ότι δεν είχαν ποτέ. Αυτός ο στρεβλός τρόπος σκέψης χρησιμοποιείται αργότερα για τη δολοφονία των ανθρώπινων θυμάτων τους».

Μετατροπή της θανατικής ποινής

Το δικαστήριο, τελικά, καταδίκασε τον Lucas σε θάνατο για 11 επιβεβαιωμένες δολοφονίες. Το 1998, 6 ημέρες πριν από την ημερομηνία εκτέλεσής του, η θανατική του ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη από τον τότε Κυβερνήτη του Texas και μετέπειτα Πρόεδρο των ΗΠΑ, George W. Bush.

Το τέλος

Στις 12 Μαρτίου 2001, στις 23:00, ο 64χρονος Henry Lee Lucas βρέθηκε νεκρός στη φυλακή. Ως επίσημη αιτία δηλώθηκε «συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια».

Η ταφή του έγινε στο νεκροταφείο Captain Joe Byrd στο Huntsville, του Texas.  Ο τάφος του πλέον δεν αναγνωρίζεται λόγω βανδαλισμών.


Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2021

Aliens 1986

 

Aliens 1986

Άλιενς. Η επιστροφή

Σκηνοθεσία: James Cameron

Σενάριο: Dan O'Bannon

ΕίδοςHorror ΔΕ 80, ALIEN

Διάρκεια: 2h 17min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Sigourney Weaver: Ripley

Carrie Henn: Newt

Michael Biehn: Corporal Hicks

Paul Reiser: Burke

Lance Henriksen: Bishop

Bill Paxton: Private Hudson

 

Από το κλειστοφοβικό κλίμα πανικού και απόγνωσης του ALIEN, το δεύτερο μέρος της σειράς χρησιμοποιεί τον ανερχόμενο την εποχή James Cameron που λίγα χρόνια πριν είχε σπάει τα ταμεία και είχε ανοίξει μια νέα σελίδα στο σινεμά Επιστημονικής Φαντασίας με το TERMINATOR για να δώσει έναν περισσότερο περιπετειώδη και εμπορικό τόνο στα δρώμενα.

Το αποτέλεσμα είναι μια μνημειώδης περιπέτεια Επιστημονικής Φαντασίας με καταιγιστική δράση, εκπληκτική φωτογραφία, και περισσότερα Alien απ’ όσα μπορούσε να ζητήσει κανείς.

Η δράση μεταφέρεται στον πλανήτη του ALIEN όπου το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Nostromo ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον καταστροφικό εξωγήινο. Ο πλανήτης έχει αποικηθεί από τον άνθρωπο, αλλά η επικοινωνία με τη Γη έχει χαθεί. Έτσι, οι υπεύθυνοι της πανταχού παρούσας Εταιρίας οργανώνουν αποστολή διάσωσης με διάφορα κομάντα του στρατού και, φυσικά, την Ripley που είναι πολύτιμο εργαλείο για την αποστολή, μιας και είναι η μοναδική που έχει έρθει σε επαφή με τους εξωγήινους.

Απ’ την αρχή ως το τέλος του ALIENS δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σημείο που η δράση να κάνει κοιλιά ή να μειώνεται το ενδιαφέρον. Ακόμα και οι σκηνές με τους άνδρες απ’ τις ειδικές δυνάμεις να κάνουν επιδείξεις macho σκληράδας έχουν το γούστο τους, ιδίως όταν η Ripley τους αποδεικνύει ότι η στρατιωτική τους εκπαίδευση δεν μετράει μπροστά στη μανία των εξωγήινων τεράτων.

Πολλές σκηνές ανθολογίας, με την πρώτη μάχη των στρατιωτών με τα τέρατα να ξεχωρίζει, αλλά όλα τα λεφτά είναι η εμφάνιση της Βασίλισσας Alien, που πηγαίνει τον εξωγήινο που κατασκεύασε ο Ελβετός HR Giger ένα βήμα παραπάνω. Η Βασίλισσα είναι ακόμα πιο τρομακτική και τερατώδης από τους απλούς εξωγήινους στρατιώτες, και σίγουρα αποτελεί highlight της παγκόσμιας σκηνής επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών.

Το μοναδικό πρόβλημα που μπορώ να εντοπίσω στο ALIENS είναι η σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη της σκοτεινής ατμόσφαιρας που τόσο μας είχε ενθουσιάσει στο ALIEN. Εδώ, αντικαταστάθηκε από θεαματικές μάχες μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων απ’ τις οποίες όμως απουσιάζει η αίσθηση της υποβόσκουσας απειλής, ενώ σε ορισμένες στιγμές οι εξωγήινοι μοιάζουν εύκολα θύματα για τις σφαίρες των στρατιωτών, πράγμα αρκετά παράδοξο αφού στο ALIEN η εντύπωση που είχε δοθεί ήταν ότι ο άνθρωπος ήταν γενικά ανήμπορος να αντιδράσει μπροστά στον εξωγήινο.

Είναι αλήθεια ότι ο Cameron θα μπορούσε ίσως να αποφύγει κάποια απ’ αυτά τα κλισέ των ταινιών δράσης, όπως τη μεταμόρφωση της Ripley σε θηλυκό εξολοθρευτή, αλλά ακόμα και έτσι το ALIENS είναι μια χρυσή σελίδα στο σινεμά Επιστημονικής Φαντασίας και δεν πρέπει να αγνοηθεί από κανέναν φίλο του είδους.

Σημειώνεται επίσης ότι προτάθηκε και σάρωσε όλα τα βραβεία της εποχής, συμπεριλαμβανομένου και του Oscar ειδικών εφέ και σχεδόν όλες τις κατηγορίες του Saturn Award από την Ακαδημία Ε/Φ, Φαντασίας και τρόμου για το 1987.



Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Manon des sourceς (1986)

Manon des sourceς (1986)

 

Σκηνοθεσία: Claude Berri

Σενάριο: Claude Berri, Gérard Brach

Παίζουν: Yves Montand, Emmanuelle Béart and Daniel Auteuil

Στην δεύτερη ταινία της διλογίας δεν έχουμε πλέον τον Gérard Depardieu, αφού υποτίθεται ότι έχει πεθάνει, αποζημιωνόμαστε όμως με την παρουσία της πανέμορφης Emmanuelle Béart που παίζει την Manon, την κόρη του , Gérard Depardieu.


Η μικρή μεγάλωσε μόνη σαν αγρίμι και έχει μοναδικό σκοπό να εκδικηθεί όσους φταίνε για τον θάνατο του πατέρα της, μια και γνωρίζει πλέων τι κομπίνα παίχτηκε. Η επιδίωξη αυτή βοηθείται από το ότι ο ανεψιός Ugolin είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της. Αυτή όμως τον σιχαίνεται και έχει μάτια μόνο για τον νεαρό δάσκαλο του χωριού. Στο τέλος ο Ugolin πέφτει σε μελαγχολία και τελικά αυτοκτονεί!



Η εκδίκηση όμως δεν τελειώνει εδώ. Η Manon ανακαλύπτει τυχαία το υπόγυιο ποτάμι που τροφοδοτεί με νερό το χωριό. Του αλλάζει τον ρου και το χωριό κορακιάζει κυριολεκτικά. Εκδικείται έτσι όλους τους κατοίκους που δεν συμπαραστάθηκαν στον πατέρα της. Το δράμα όμως κορυφώνεται όταν ο Cesar πληροφορείται ότι κατά την σύντομη σχέση που είχε με κάποια Florette, αυτή γέννησε το παιδί του που δεν ήταν άλλος  από τον καμπούρη πατέρα της Manon. Αυτή τελικά είναι εγγονή του.
Συγκλονισμένος από τις αποκαλύψεις ο Cesar και γεμάτος τύψεις πέφτει του θανατά. Προλαβαίνει όπως να εξομολογηθεί στην εγγονή του, να της ζητήσει συχωρέσει και να της αφήσει όλα του τα υπάρχοντα.




Jean de Florette (1986)

Jean de Florette (1986)
 

Από την διλογία του Marcel Paginol

Σκηνοθεσία: Claude Berri

Σενάριο Claude Berri, Gérard Brach

Παίζουν: Yves Montand, Gérard Depardieu και Daniel Auteuil



Ποιος από μας τους μεγαλύτερους δεν άκουσε για τον Marcel Paginol;
Από την εποχή ακόμη που ακούγαμε θέατρο από το ραδιόφωνο, μας κρατούσαν σε αγωνία οι συνέχειες της τριλογίας ΦΑΝΗ – ΚΑΙΣΑΡΑΣ – ΜΑΡΙΟΣ. Όταν αργότερα το είδα σε ταινία, μου φάνηκε πολύ ξενέρωτο. Πολύ χειρότερα ήταν τα πράγματα όταν το είσαι σε θεατρική παράσταση στην τηλεόραση με την Ανουσάκη νομίζω στο ρόλο της Φανής , τον Ηλιόπουλο στον ρόλο του Καίσαρα, κλπ.
Την πρώτη ταινία αυτής εδώ της διλογίας είδα πριν από χρόνια σε δορυφορικό κανάλι. Ατυχώς όμως την επομένη εβδομάδα που έπαιζε την συνέχεια της διλογίας, ήμουν απασχολημένος - δεν ήμουν ακόμα συνταξιούχος – και αρκέστηκα στην περιγραφή του έργου από την γυναίκα μου. Πριν. από λίγο καιρό, ψάχνοντας τα ιντερνετικά μαγαζιά την είδα σε προσφορά. Δεν έχασα λοιπόν καιρό και την παρήγγειλα. Αυτό έγινε προτού να αρρωστήσω. Όταν επέστρεψα σπίτι και δεν την είχα την είχα λάβει ακόμα νόμιζα πως η παραγγελία είχε χαθεί. Με έκπληξή μου την έλαβα πριν από λίγες μέρες και στρώθηκα με τα μούτρα στην δουλειά με στους υπότιτλους.
Στο πρώτο έργο ο σκηνοθέτης Claude Berr,i είχε την τύχη να συνεργαστεί με δύο γίγαντες του παγκοσμίου κινηματογράφου. Τον Yves Montand και τον Gérard Depardieu. Στην δεύτερη ταινία, ο δεύτερος απουσιάζει, μια και σύμφωνα με το σενάριο, πεθαίνει στο τέλος της πρώτης, μα μας αποζημιώνει γενναιόδωρα όμως με την εμφάνιση της πανέμορφης Emmanuelle Béart, η οποία παίζει την υποτιθέμενη κόρη του Gérard Depardieu.
Την συγκεκριμένη διλογία, δεν υπάρχει περίπτωση να την δείτε να προβάλετε πουθενά, ούτε να την βρείτε σε κανένα βιντεοκλάμπ την Ελλάδα. Είναι από τις λεγόμενες σπάνιες ταινίες. Αν θέλετε να την παρακολουθήσετε και τα Γαλλικά σας δεν σας βοηθούν, σας μετέφρασα τους υποτίτλους.



Τι παρακολουθούμε λοιπόν στην πρώτη ταινία; Τον Yves Montand να παίζει πολύ πετυχημένα τον ρόλο του Cesar, ενός συμφεροντολόγου και πλεονέκτη πλούσιου αγρότη...

 
ο οποίος μην έχοντας οικογένεια και παιδιά έχει καταστήσει μοναδικό κληρονόμο του τον ανεψιό του Ugolin (Daniel Auteuil) ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με κάποια καλλιέργεια που απαιτεί αρκετό νερό για πότισμα.



Για να βοηθήσει τον ανιψιό βάζει στο μάτι ένα εγκαταλελειμμένο χωράφι που έχει δική του πηγή. Ξαφνικά εμφανίζεται όμως κάποιος καμπούρης ονόματι Jean (Gérard Depardieu) που φέρεται κληρονόμος αυτής τη γης. Είναι μάλιστα αποφασισμένος να την αξιοποιήσει. Για το σκοπό αυτό έφερε μαζί του και την οικογένεια. Γυναίκα και κορούλα.

 
Ο πονηρός Cesar για να τον απογοητεύσει και να του φάει το χωράφι όσο όσο σφραγίζει την πηγή και δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στο καημένο τον Jean που καταλήγει νεκρός στο τέλος από τις τόσες ταλαιπωρίες που αναγκάζεται να υποστεί εξ αιτίας του άπονου Cesar. Στο τέλος, μετά το θάνατό του, η μικρούλα ανακαλύπτει την σφραγισμένη πηγή και ουρλιάζει από θυμό.
Η συνέχεια στην δεύτερη ταινία