Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1957. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1957. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 14 Μαΐου 2021

Witness for the Prosecution 1957

Witness for the Prosecution 1957

Μάρτηρας Κατηγορίας

 


Σκηνοθεσία: Billy Wilder

Σενάριο: Agatha Christie

Είδος: Crime, Drama, Mystery

Διάρκεια: 1h 56min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Tyrone Power: Leonard Vole

Marlene Dietrich: Christine

Charles Laughton: Sir Wilfrid Roberts

Elsa Lanchester: Miss Plimsoll

John Williams: Brogan-Moore

Henry Daniell: Mayhew

 

Η Έμιλυ Φρεντς, μια πλούσια κι εκκεντρική γυναίκα, βρίσκεται δολοφονημένη κι όλα τα στοιχεία οδηγούν στον προστατευόμενο της, Λέοναρντ Βόουλ. Μόνη μάρτυρας για την υπεράσπισή του είναι η αινιγματική σύζυγός του. Ο δικηγόρος που αναλαμβάνει την υπεράσπιση του ωστόσο, δεν είναι τόσο σίγουρος για την απλότητα της υπόθεσης.

Η ταινία (που είναι και η πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του συγκεκριμένου έργου της Αγκάθα Κρίστι) υπήρξε μεγάλη εμπορική αλλά και καλλιτεχνική επιτυχία.

ο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει συμπεριλάβει στις 10 καλύτερες ταινίες δικαστικού δράματος. Η ταινία ήταν υποψήφια για έξι Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Α’ Αντρικού ρόλου, Β’ Γυναικείου Ρόλου, Σκηνοθεσίας, Μοντάζ και Ήχου), ένα βραβείο BAFTA και πέντε Χρυσές Σφαίρες, όπου και τιμήθηκε η Έλσα Λάντσεστερ για την ερμηνεία της.

O δημοφιλέστατος εκείνη την εποχή σκηνοθέτης Μπίλι Γουάιλντερ, συν-έγραψε επίσης το σενάριο της ταινίας. Προτάθηκε για το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας αλλά έχασε από τον Ντέιβιντ Λιν, σκηνοθέτη της ταινίας "Η γέφυρα του ποταμού Κβάι". Η Γερμανίδα σταρ Μάρλεν Ντίτριχ ήταν από την αρχή μία από τις δυο επικρατέστερες για τον ρόλο. Η άλλη ήταν η Βίβιαν Λη. Η Ντίτριχ θεώρησε εγγύηση την παρουσία του Μπίλι Γουάιλντερ, και δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει.


Σάββατο 10 Απριλίου 2021

The Seventh Seal 1957

 

The Seventh Seal 1957

Η ΕΒΔΟΜΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ

Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman

Είδος: Fantasy

Διάρκεια: 01:36

Γλώσσα: Swedish

Παίζουν:

Gunnar Bjornstrand: Jöns / squire

Bengt Ekerot: Death

Nils Poppe: Jof

Max Von Sydow: Antonius Block

Bibi Andersson: Mia

 

Το αριστούργημα που γυρίστηκε σε 35 μέρες (!) και καθιέρωσε τον Μπέργκμαν ως έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του κόσμου. Ένα μαγικό φιλμ γεμάτο από αλησμόνητες εικόνες, εικαστική τελειότητα, θαυμάσια φωτογραφία, εκπληκτική ερμηνεία από τον Μαξ ΦονΣίντοφ στο ρόλο του απογοητευμένου ιππότη Αντόνιο Μπλοκ, με τη θρυλική σκηνή της παρτίδας σκακιού ανάμεσα σ'αυτόν και τον Θάνατο και ένα σενάριο του Μπέργκμαν στο οποίο περιέχονται οι γνωστοί υπαρξιακοί στοχασμοί του, πάνω στη θρησκεία, τη ζωή, το θάνατο.

Η ταινία αντιμετωπίζει όσο καμία άλλη το τελικό στάδιο, το αναπόφευκτο του θανάτου, την αδυναμία αντίδρασης του ανθρώπου, το πλήρες μυστήριο της ζωής, το ανεξέλεγκτο της μοίρας και τελικά την ματαιότητα κάθε προσπάθειας αντίστασης. Σύμφωνα με τον Μπέργκμαν καμιά κοσμοθεωρία δεν μπορεί να λυτρώσει τον άνθρωπο από το ερώτημα της σκοπιμότητας της ζωής και του θανάτου και τον παραλογισμό της ίδιας του της ύπαρξης, παρά μόνο η νηφάλια και ευσυνείδητη παραδοχή των σκληρών κανόνων αυτού του "παιχνιδιού".


 

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021

The Naked Truth 1957

 The Naked Truth 1957

Η Γυμνή Αλήθεια


Σκηνοθεσία: Mario Zampi

Σενάριο: Michael Pertwee, Michael Pertwee

Είδος: Comedy, Peter Sellers

Διάρκεια: 1h 31min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Terry-Thomas: Lord Mayley

Peter Sellers: Sonny Macgregor

Peggy Mount: Flora Ransom

Shirley Eaton: Melissa Right

Dennis Price: Nigel Dennis

Georgina Cookson: Lady Mayley 

Ο Νάιτζελ Ντένις είναι ο εκδότης του σκανδαλοθηρικού περιοδικού "Γυμνή Αλήθεια", που έχει βάλει στόχο να εκβιάσει κάποιους διάσημους. Κάποια στιγμή, όλοι όσοι έχουν δεχτεί τα πυρά του ενώνουν τις δυνάμεις τους, με σκοπό να του δώσουν ένα γερό μάθημα. Όσο όμως κι αν εκείνοι συγκεντρώνουν στοιχεία εις βάρος του, εκείνος καταφέρνει πάντα να ξεγλιστρά. Τα γεγονότα οδηγούνται σε έκρυθμη κατάσταση, καταλήγοντας σε μια απαγωγή που παραλύει όλες τις αστυνομικές δυνάμεις του Λονδίνου


 

Τρίτη 9 Μαρτίου 2021

Dangerous Exile 1957

Dangerous Exile 1957

Στην υπηρεσία της αυτού μεγαλειότητας

λ 


Σκηνοθεσία: Brian Desmond Hurst

Σενάριο: Vaughan Wilkins, Robin Estridge, Patrick Kirwan

Είδος: 1957, Adventure, Drama, Romance

Διάρκεια: 01:28

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Louis Jourdan: Duke Philippe de Beauvais

Belinda Lee: Virginia Traill

Keith Michell: Colonel St. Gerard

Richard O'Sullivan: Louis XVII

Martita Hunt: Lady Lydia Fell

 

Στη Γαλλία του 1795, ένας θαρραλέος ευγενής κατορθώνει να φυγαδεύσει στην Ουαλία τον "δελφίνο" που θα διαδέχονταν τον Λουδοβίκο τον 16ο στον θρόνο. Ακόμα και στην εξορία, όμως, η ζωή κρύβει πολλούς κινδύνους για το νεαρό διάδοχο... Περιπέτεια εποχής, στηριζόμενο πάνω σε ένα ιστορικό ζήτημα, αν και όχι πιστά αναπαριστάμενο.

 Οι Αρχές της Επανάστασης ανακοινώνουν ότι το μικρό αγόρι, γνωστό ως «Δελφίνος», που θα διαδεχόταν τον Λουδοβίκο τον 16ο στο θρόνο, πέθανε στη φυλακή. Στα χρόνια που πέρασαν μέχρι το 2002, όταν πιστοποιήθηκε μέσω εξέτασης DNA ότι το λείψανο του αγοριού που πέθανε στη φυλακή ανήκε πράγματι στον άτυχο γιο του Λουδοβίκου του 16ου και της Μαρίας Αντουανέτας, η υπόθεση που αφορούσε στην τύχη του Διαδόχου του γαλλικού θρόνου αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε επίδοξους σφετεριστές και μυθιστοριογράφους. Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας, ένας Γάλλος ευγενής, ο Δούκας Ντε Μποβέ, κατάφερε να φυγαδεύσει τον Δελφίνο στην Ουαλία, όπου τον πήραν υπό την προστασία τους Βρετανοί αριστοκράτες, οι οποίοι - χωρίς να γνωρίζουν την αληθινή του ταυτότητα - διαισθάνονταν ότι πρόκειται για πολύ σημαντικό πρόσωπο. Ακόμη και στην εξορία όμως, η ζωή κρύβει πολλούς κινδύνους για το νεαρό διάδοχο, καθώς τα ίχνη του αναζητούν τόσο οι κατάσκοποι των Επαναστατών, όσο και οι άνθρωποι του θείου του, που αργότερα κατέλαβε τον γαλλικό θρόνο με τον τίτλο Λουδοβίκος 17ος.

Peyton Place 1957

 

Peyton Place 1957

Η Ομορφιά της Κολάσεως


Σκηνοθεσία: Mark Robson

Σενάριο: John Michael Hayes, Grace Metalious

Είδος: 1957, Drama, Romanc

Διάρκεια: 02:37

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Lana Turner: Constance MacKenzie

Lee Philips: Michael Rossi

Lloyd Nolan: Dr. Swain

Arthur Kennedy: Lucas Cross

Russ Tamblyn: Norman Page


Η Allison MacKenzie ανατρέχει στη ζωή της στην πόλη της Νέας Αγγλίας, όπου και μεγάλωσε περνώντας τα νεανικά της χρόνια κοντά στην εποχή του Περλ Χάρμπορ. Κάτω από την φαινομενικά γαλήνια θεοφοβούμενη πόλη υπάρχουν πάρα πολλά σκοτεινά μυστικά που αφορούν τη σεξουαλική έλξη και την καταστολή, την παρανομία, τον βιασμό, τα κουτσομπολιά, την μισαλλοδοξία, και τον ταξικό σνομπισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία η Allison είχε μετακομίσει σε ένα ήσυχο μέρος, όπως η Νέα Υόρκη...

Επτά βραβεία Όσκαρ, μόνο φτωχό δεν μπορεί να αποκαλέσει κανείς έναν απολογισμό. Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτου και δεύτερου γυναικείου ρόλου, δεύτερου ανδρικού, καλύτερης μεταφοράς σεναρίου και καλύτερης φωτογραφίας. Σάρωσε κυριολεκτικά! Αν προσθέστε και τις «Χρυσές Σφαίρες» όπως και τα υπόλοιπα ειδικά βραβεία που απέσπασε, έχετε να κάνετε με μια ταινία – θρύλο κυριολεκτικά! Το κοινό την αγάπησε, οι τηλεθεατές την λάτρεψαν όταν μεταφέρθηκε στην μικρή μας οθόνη, η πορεία της στον χρόνο είναι αξιοζήλευτη, οι αλήθειες της σόκαραν τους πάντες, ειδικά την Αμερική του`50. Αν και αναφέρονταν στα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, (1941), εντούτοις προβλήθηκε το 1954, αλλά και πάλι όλα όσα έθιξε ήταν απαγορευμένες λέξεις και έννοιες για τον κινηματογράφο εκείνων των χρόνων! Ήταν ένα απρόσμενο ξεγύμνωμα της κοινωνίας, την οποία κατακεραύνωνε δίχως να κρύψει το παραμικρό! Εγωισμοί, μικροπρέπειες, καταπίεση, υποκρισία, μικρότητες, ατομικά συμφέροντα, κοινωνικός ρατσισμός, ταμπού, προκαταλήψεις, όλη η αληθινή εικόνα έβγαινε στη φόρα σε μια ταινία – «κατηγορώ»!

 


 

Mother India 1957

 

Mother India 1957

Γη Ποτισμένη με Ιδρώτα

 


Σκηνοθεσία: Mehboob Khan

Σενάριο: Wajahat Mirza, S. Ali Raza

Είδος: 1957, Drama, Family, Musical

Διάρκεια: 02:52

Γλώσσα: Hindi

Παίζουν:

Nargis: Radha

Sunil Dut: Birju

Rajendra Kumar: Ramu

Raaj Kumar: Shamu (Radha's Husband)

Kanhaiyalal Chaturvedi: Sukhilala

 

Επανέκδοση της ταινίας του Μεχμπούμπ Καν που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 προκαλώντας συγκίνηση και ενθουσιασμό στους θεατές και θεωρείται πλέον κλασική. Αντλώντας στοιχεία από την ινδική μυθολογία και συνδυάζοντάς τα με εικόνες από το νεοσύστατο ινδικό κράτος, δείχνει τον τρόπο ζωής των αγροτών και τη κοινωνική διαστρωμάτωση.

H Ράτζα, μια νεαρή χωριατοπούλα, δίνει καθημερινά το δικό της αγώνα επιβίωσης στα χωράφια για να βοηθήσει την οικογένεια του συζύγου της να τα βγάλει πέρα. Η νεαρή αγρότισσα έρχεται αντιμέτωπη με μια σειρά δυσκολιών όταν ο άντρας της μένει ανάπηρος σε ένα εργατικό ατύχημα. Ο τοκογλύφος που τους έχει δανείσει χρήματα αρχίζει να τους πιέζει ενώ κάνει πρόταση στη Ράτζα που την θέλει ερωτικά να μείνει μαζί του και να φροντίζει την ίδια και τα παιδιά της. Οι δυσκολίες όμως συνεχίζονται όταν η θύελλα καταστρέφει τη σοδειά της και το σπίτι της. Με τους δύο γιους της που επέζησαν της καταστροφής δίνει τον αγώνα της κάτω από αντίξοες συνθήκες. Τα παιδιά μεγαλώνοντας εκδηλώνουν διαφορετικές συμπεριφορές. Ο ένας εξελίσσεται σε άνθρωπο πιστό στις παραδόσεις ενώ ο άλλος προσπαθεί να αντισταθεί στην κακοτυχία της οικογένειας και ζητά εκδίκηση από τον τοκογλύφο που τους εκμεταλλεύεται παίρνοντάς τους την περιουσία και το πενιχρό μεροκάματο που βγάζουν. Ο πόνος της μάνας κορυφώνεται όταν πρέπει να αποφασίσει ανάμεσα στην αγάπη για το παιδί της και την αφοσίωσή της στην κοινότητα που σέβεται τη γυναίκα αυτή απεριόριστα.

Την κλασική, τρίωρης διάρκειας, ινδική ταινία «Γη ποτισμένη με ιδρώτα», γύρω από το δράμα μιας θαρραλέας μητέρας, με πρωταγωνίστρια τη θρυλική Ναργκίς, ταινία που είχε συγκινήσει χιλιάδες Ελληνες στη διάρκεια της πρώτης προβολής της στη δεκαετία του '50, προσφέρει η  εφημερίδα στους αναγνώστες της σε καινούρια, αποκαταστημένη και με ωραία χρώματα, κόπια, σε DVD.

Ταινία-σταθμός που εισήγαγε τον κινηματογράφο του «Μπόλιγουντ» στην ινδική παραγωγή των στούντιο της Βομβάης, είδος που συνεχίζεται με την ίδια πάντα επιτυχία εδώ και 50 σχεδόν χρόνια. Πρόκειται για μια ταινία επηρεασμένη τόσο από το μυθιστόρημα της Περλ Μπακ «Υπό το βλέμμα του Βούδα», όσο κι από την ταινία «Όσα παίρνει ο άνεμος», με ηρωίδα μια δυναμική μάνα, είδος μάνας-κουράγιο, που μέσα σε μια περίοδο 40 χρόνων αντιμετωπίζει διάφορες κοινωνικές και άλλες δυσκολίες, προσπαθώντας να μεγαλώσει μόνη τα παιδιά της -ο άντρας της, ανάπηρος ύστερα από εργατικό ατύχημα, την εγκαταλείπει από ντροπή- και ν' αντιμετωπίσει έναν κακό τοκογλύφο που την εκμεταλλεύεται και θέλει να την παντρευτεί, χωρίς ποτέ να συμβιβαστεί ή να χάσει την ελπίδα της για μια καλύτερη ζωή, με αποτέλεσμα να γίνει ένα είδος συμβόλου της ίδιας της Ινδίας και της μόλις αποκτημένης ανεξαρτησίας της -αξίζει ν' αναφέρω ότι η ταινία γυρίστηκε για το γιορτασμό των δέκα χρόνων της ινδικής ανεξαρτησίας.

Ορισμένα στοιχεία της ταινίας μπορεί σήμερα να φαίνονται ξεπερασμένα, η συγκίνηση όμως και γενικά η όλη γοητεία της παραμένουν πάντα ζωντανά, καταφέρνοντας να παρασύρουν το θεατή. Ανάμεσα στις πιο συγκινητικές σκηνές όχι μόνο της ταινίας αλλά και στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου είναι και το θαυμάσιο φινάλε της.

Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία στην Ινδία αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο με αποτέλεσμα η Ιντιρα Γκάντι να χρησιμοποιήσει τον τίτλο της στις προεκλογικές της αφίσες, ενώ οι αριστερές απόψεις της ταινίας οδήγησαν στην απαγόρευσή της στην Τουρκία επειδή θεωρήθηκε κομμουνιστική, ενώ το σήμα με το σφυροδρέπανο που είχε για σύμβολο η παραγωγός εταιρεία αφαιρέθηκε από την κόπια όταν αυτή προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Οσκαρ.


..A Face in the Crowd 1957


A Face in the Crowd 1957

Μια Μορφή Μέσα στο Πλήθος


Σκηνοθεσία: Elia Kazan

Σενάριο: Budd Schulberg

Είδος: 1957, Comedy, Drama, Elia Kazan,

Family, Suspense, Thriller

Διάρκεια: 02:05

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Andy Griffith: Larry 'Lonesome' Rhodes

Patricia Neal: Marcia Jeffries

Anthony Franciosa: Joey DePalma

Walter Matthau: Mel Miller

Lee Remick: Betty Lou Fleckum

 

Η Μάρσια Τζέφρις, παραγωγός σε έναν επαρχιακό ραδιοσταθμό, ανακαλύπτει στη φυλακή τον Μοναχικό Ρόουντς, έναν ερασιτέχνη τραγουδιστή. Ο Μοναχικός Ρόουντς φαίνεται να έχει τρομερή επικοινωνία με το κοινό και γρήγορα γίνεται η μεγαλύτερη προσωπικότητα στην αμερικανική τηλεόραση. Μπροστά στο φακό ο Ρόουντς σαρκάζει τους σπόνσορες του και τους πολιτικούς ενώ ταυτόχρονα εντυπωσιάζει το κοινό με την κοινωνική του ευαισθησία. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένας άξεστος μέθυσος που εκμεταλλεύεται τους πάντες προκειμένου να επιτύχει την άνοδο του, ανάμεσα τους και τη Μάρσια. Η προσωπική του ζωή όμως πάει από το κακό στο χειρότερο και όλα θα τελειώσουν όπως άρχισαν, με την παρέμβαση της Μάρσια...


 

The Good Soldier Schweik -1 - 1957

 

The Good Soldier Schweik -1 - 1957

Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ - Μέρος 1ο


Σκηνοθεσία: Karel Stekly

Σενάριο: Karel Stekly

Είδος: 1957, Comedy, War

Διάρκεια: 01:48

Γλώσσα: Τσέχικα

Υπότιτλοι: Από εμένα

Παίζουν:

Rudolf Hrusínský:             Josef Svejk

Svatopluk Benes: Nadporucík lukás

Frantisek Filipovsky: Bretschneider / agent

Josef Hlinomaz: Palivec

Božena Havlíčková: Katy Wendlerová

 

Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» είναι ένα αντιπολεμικό σατυρικό έργο που γράφτηκε από τον Τσέχο συγγραφέα Jaroslav Hašek από το 1921 έως το 1923. Έχει μεταφραστεί σε 54 γλώσσες, θεωρείται κλασσικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και συμπεριλαμβάνεται συχνά σε καταλόγους των 100 καλύτερων βιβλίων, παρόλο που έμεινε ημιτελές λόγω του θανάτου του συγγραφέα το 1923 Ο Hašek χρησιμοποιεί πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία στο έργο του. Ο ίδιος, ως αναρχικός, είχε συλληφθεί πολλές φορές στα χρόνια πριν από τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ αργότερα στάλθηκε στο μέτωπο όπου και πιάστηκε -οικειοθελώς- αιχμάλωτος από τους ρώσους. Παρέμεινε στη Ρωσία όπου προσχώρησε στους Μπολσεβίκους και αργότερα έγινε επίτροπος του Κόκκινου Στρατού με σημαντική προσφορά κατά τα χρόνια του εμφυλίου μέχρι το 1920, οπότε και στάλθηκε στην Τσεχία προκειμένου να οργανώσει το Κομμουνιστικό κίνημα. Η ταινίες σε σκηνοθεσία του Karel Steklý με πρωταγωνιστή τον Rudolf Hrušínský θεωρούνται ως η καλύτερη μεταφορά του έργου στον κινηματογράφο.

Αυτό είναι το πρώτα μέρος της ταινίας.


 

Boy on a Dolphin 1957

 

Boy on a Dolphin 1957

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

 

Σκηνοθεσία: Jean Negulesco

Σενάριο: Ivan Moffat, Dwight Taylor, David Divine

Είδος: 1957, Adventure, Romance

Διάρκεια: 01:51

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Alan Ladd:  Dr. James Calder

Clifton Webb: Victor Parmalee

Sophia Loren: Phaedra

Alex Minotis           Milidias: Nadapoulos

Jorge Mistral: Rhif

 

Το 1956 ο Σπύρος Σκούρας, πρόεδρος της 20th Century Fox δεν έχασε ευκαιρία να προβάλει την χώρα της καταγωγής του και ποφασίζει να γυρίσει στην Ελλάδα την ταινία «Boy on a Dolphin», βασισμένη σ' ένα μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Ντιβάιν.

Πρωταγωνιστεί η νεαρή τότε Σοφία Λόρεν, που αφού σημείωσε κάποιες επιτυχίες στην χώρα της, προσπαθούσε να κάνει καριέρα στο Χόλυγουντ. Την πλαισιώνει ο πασίγνωστος από τα film–noir και τα western, Αλαν Λαντ.

Η Σοφία υποδύεται μια φτωχή ελληνοπούλα που βουτάει στο βυθό για σφουγγάρια και ανακαλύπτει ένα αξιόλογο αρχαίο άγαλμα. Παριστάνει ένα παιδί καβάλα σε ένα δελφίνι. Ο αρχαιολόγος Αλαν Λαντ προσπαθεί να την πείσει να ενεργήσει νόμιμα, αντίθετα με τον πονηρό πλούσιο συλλέκτη (Κλίφτον Γουέμπ) που προσπαθεί εξαγοράζοντας, να βάλει στο χέρι το εύρημα.

Το έργο γυρίστηκε κυρίως στην Ύδρα και έδωσε μια ώθηση στον τουρισμό του νησιού. για πολλά χρόνια. Μέχρι να χάσει την πρωτοκαθεδρία από την Μύκονο, η Ύδρα. ήταν ένα ακόμη Σαν Τροπέζ και Κάπρι της μεσογείου. Πολλές διασημότητες της εποχής την επισκεφτήκαν.

Γυρίσματα έγιναν και στην Ακρόπολη, την Επίδαυρο και τα Μετέωρα, για λόγους. τουριστικής προβολής. Το μεγάλο γεγονός της ταινίας για εμάς τους έλληνες ήταν το ότι η Σοφία Λόρεν τραγουδούσε στα Ελληνικά μαζί με τον Τόνι Μαρούδα το: «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη». Το τραγούδι όμως αυτό ήταν και το εξαιρετικό σάουντρακ της ταινίας, τραγουδισμένο από την θαυμάσια Julie London.

 

Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

Sayonara 1957

 

Sayonara 1957

Σαγιονάρα


Σκηνοθεσία: Joshua Logan

Σενάριο: Paul Osborn, James A. Michener

Είδος: 1957, Drama, Romance

Διάρκεια: 02:28

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marlon Brando: Major Lloyd Gruver

Patricia Owens: Eileen Webster

James Garner: Captain Mike Bailey

Martha Scott: Mrs. Webster

Miiko Taka: Hana-Ogi

 

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κορέα δημιουργήθηκε ένας ιδιότυπος ρατσισμός στους κόλπους του αμερικανικού στρατού, όταν οπλίτες και αξιωματικοί παντρεύτηκαν Γιαπωνέζες, παρά τις αντίθετες -πλην όμως σιωπηρές- άνωθεν εντολές. Οι άντρες αυτοί τέθηκαν στο περιθώριο, ενώ στις συζύγους τους απαγορευόταν η είσοδος σε μέρη όπου σύχναζαν Αμερικανοί. Αυτό είναι το θέμα της εν λόγω παραγωγής που απέσπασε τέσσερα Όσκαρ. Ακολουθεί τη φόρμα του κοινωνικού μελό, αλλά χαρακτηρίζεται από πολύ καλές ερμηνείες, με τον Μπράντο να οδηγεί την κούρσα.


 

The Curse Of Frankenstein 1957

 

The Curse Of Frankenstein-1957

Ο Φρανκενστάιν και το τέρας

της κολάσεως

 


Σκηνοθεσία: Terence Fisher

Σενάριο: Jimmy Sangster, Mary Shelley

Είδος: 1957, Sci-Fi, Christopher Lee,

Διάρκεια: 01:22

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Cushing: Victor Frankenstein

Hazel Court: Elizabeth

Robert Urquhart: Paul Krempe

Christopher Lee: The Creature

Melvyn Hayes: Young Victor

 

Ο Δρ Frankenstein προσπαθεί να δημιουργήσει νέα ζωή από διαφορετικά ανθρώπινα κομμάτια ενώ ο συνεταίρος του προσπαθεί να τον κάνει να σκεφτεί τις συνέπειες των πράξεων του.

Το THE CURSE OF FRANKENSTEIN είναι για τον Peter Cushing ότι και το DRACULA για τον Christopher Lee. Η πρώτη μιας σειράς 7 ταινιών με τον αιώνιο τζέντλεμαν του Βρετανικού σινεμά στο ρόλο του βαρόνου Frankenstein από την θρυλική Hammer Films και τον Terence Fisher που εκείνη την εποχή όριζαν με ταινίες αντίστοιχου βεληνεκούς το είδος του γοτθικού τρόμου το οποίο υπηρέτησαν για τουλάχιστον 2 δεκαετίες, δημιουργώντας αξεπέραστα στάνταρντς στη σκηνή του τρόμου που μόνο ελάχιστοι όπως ο μεγάλος Mario Bava κατάφεραν να παρακολουθήσουν εκείνη την εποχή.

Να σχολιάσω λεπτομερειακά ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της σκηνής δεν έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα, αλλά καλό είναι να παραθέσω κάποιες πληροφορίες που λογικά θα ενδιαφέρουν τους fans. Πρώτα απ’ όλα, η συγκεκριμένη ταινία ήταν ουσιαστικά η πρώτη κινηματογραφική συνεργασία των Ιερών Τεράτων Peter Cushing και Christopher Lee και ήταν εξίσου θρυλική με το DRACULA που ακολούθησε ένα χρόνο μετά και καθιέρωσε το συγκεκριμένο ντουέτο ως ίσως το ιστορικότερο στη σκηνή. Δεύτερο, η ταινία αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια της Hammer Films σε περιοχές καθαρού τρόμου, παρόλο που η ιστορική μίξη τρόμου και επιστημονικής φαντασίας του THE QUATERMASS XPERIMENT είχε κυκλοφορήσει από το ίδιο στούντιο λίγο πριν. Και τρίτο και ίσως λιγότερο σημαντικό, πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική ιστορία του Frankenstein που γυρίστηκε έγχρωμη.

Μιλάμε, δηλαδή, για το ένα σημείο αναφοράς στην παγκόσμια ιστορία του σινεμά τρόμου μετά το άλλο και όλα περιλαμβάνονται σε αυτή την προσεγμένη μεταφορά του κλασικού βιβλίου της Mary Shelley με έντονο το στοιχείο της γοτθικής ατμόσφαιρας που καθιέρωσε την Hammer Films και τους πρωταγωνιστές της ταινίας τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για μια μεταφορά της κλασικής ιστορίας με αρκετές διαφοροποιήσεις από τις προγενέστερες και εξίσου (αν όχι περισσότερο) ιστορικές ταινίες με το ίδιο θέμα, που δίνει την ίδια βαρύτητα τόσο στο δραματικό στοιχείο όσο και σε εκείνο του τρόμου που οι προγενέστερες μεταφορές πέρασαν απλώς επιδερμικά.

Στο κέντρο όλων, ένα νεότατος Peter Cushing που δίνει τα ρέστα του στο ρόλο ενός πωρωμένου και σχεδόν φανατικού Δρα Frankenstein, που δεν σταματάει σε κανένα ηθικό και φυσικό εμπόδια προκειμένου να ολοκληρώσει την έρευνα του. Ποιο είναι το αντικείμενο αυτής της έρευνας; Να δημιουργήσει ζωή από νεκρά μέλη με στόχο την δημιουργία ενός ανώτερου σωματικά και πνευματικά ανθρώπινου όντος. Αυτή την πεποίθηση δεν μοιράζεται ο Paul, ο φίλος και συνεργάτης του, ιδίως όταν αντιλαμβάνεται ότι ο Victor δεν διστάζει να καταφύγει μέχρι και στο φόνο για να εξασφαλίσει τις πρώτες ύλες που χρειάζεται. Επίσης, η άφιξη στο σπίτι της ανυποψίαστης αρραβωνιαστικιάς του Victor κάνει τα ηθικά διλήμματα ακόμα μεγαλύτερα, τα οποία γίνονται ανυπόφορα όταν το πλάσμα που κατασκεύασε ο Victor επιδεικνύει δολοφονικά ένστικτα.

Όπως προείπα, δεν θα μπω σε διαδικασία λεπτομερειακού σχολιασμού, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι η ταινία παρουσίασε ίσως για πρώτη φορά όλα εκείνα τα στοιχεία που την εποχή τάραξαν τα νερά του παγκόσμιου σινεμά. Εκτός από τις μαγικές ερμηνείες κυρίως του Cushing αλλά και σε μικρότερο βαθμό του Christopher Lee στο ρόλο του πλάσματος, το THE CURSE OF FRANKENSTEIN ήταν αρκετά πιο βίαιο και αιματηρό απ’ ότι ο κανόνας στις ταινίες τρόμου της εποχής, κάτι που έθεσε νέα στάνταρντς και σε αυτόν τον τομέα. Ειδικά το μακιγιάζ του πλάσματος απείχε πάρα πολύ από εκείνο του Boris Karloff στις μαυρόασπρες ταινίες του ’30, κάτι που έγινε επίτηδες από την ομάδα παραγωγής ώστε το δικό τους πλάσμα να ξεχωρίζει από αυτά που το κοινό είχε συνηθίσει μέχρι τότε.

Παράλληλα, έχουμε έναν βαρόνο Frankenstein που απέχει έτη φωτός από τους αντίστοιχους τόσο στο βιβλίο της Mary Shelley όσο και στις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές του. Ο Frankenstein του Peter Cushing δεν χάνει το χρόνο του με ηθικολογίες και είναι όσο αδίστακτος όσο μπορεί, δίνοντας το στίγμα για τους αρχέτυπους χαρακτήρες παρανοϊκών επιστημόνων που κατέκλυσαν το σινεμά τρόμου από τότε. Ο Frankenstein δεν σταματάει πουθενά, δεν έχει ιερό και όσιο και δεν θα διστάσει να φτάσει στις πιο αποτρόπαιες πράξεις για να ολοκληρώσει το έργο του.

Η συμβουλή μου για τους νεαρότερους φίλους της σκηνής είναι η εξής: Μην κρίνετε το THE CURSE OF FRANKENSTEIN με τα σημερινά κριτήρια, γιατί οποιαδήποτε σύγκριση με μεταγενέστερες ταινίες είναι καταδικασμένη. Εδώ μιλάμε για μια ταινία- ορόσημο στη σκηνή του τρόμου που εξ ορισμού πρέπει να πάρει το μάξιμουμ της βαθμολογίας και το αξίζει και με το παραπάνω. Το μόνο που έχει να κάνει ένας fan του κλασικού τρόμου είναι να αφεθεί στην πυκνή ατμόσφαιρα του Terence Fisher, να απολαύσει τις αριστουργηματικές ερμηνείες του Peter Cushing, του Christopher Lee αλλά και όλων των άλλων πρωταγωνιστών και να γιορτάσει την ένδοξη γέννηση της «Hammer Horror» και του είδους του γοτθικού τρόμου όπως έγινε μέσω του THE CURSE OF FRANKENSTEIN 50 χρόνια πριν.

 


Susanna Tutta Panna 1957

Susanna Tutta Panna 1957

ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΖΑΧΑΡΗ

 


Σκηνοθεσία: Stefano Vanzina

Σενάριο: Vittorio Metz, Marcello Marchesi, Ángel Pageo

Είδος: 1957, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:31

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Marisa Allasio: Susanna

Germán Cobos: Alberto

Mario Carotenuto: Alfredo Libotti

Memmo Carotenuto: Un barbone

Nino Manfredi: Un ladro

 

Ένας νεαρός σεφ ζαχαροπλαστικής του Μιλάνου, η Susanna, εργάζεται στο ζαχαροπλαστείο της οικογένειάς της και πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό της τόσο από τον ζηλότυπο φίλο της όσο και από τον ανταγωνισμό από άλλους σεφ ζαχαροπλαστικής που προσπαθούν να μάθουν τη συνταγή για το διάσημο κέικ κρέμας που φέρει το ίδιο όνομα με τη νεαρή γυναίκα , "Susanna all cream". Ένας από τους σημαντικότερους ανταγωνιστές του νεαρού κοριτσιού προσπαθεί να αφήσει έναν κατάσκοπο να εισέλθει στο εργαστήριο, με τον ρόλο του Arturo, ο οποίος προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανακαλύψει τη συνταγή για το επιδόρπιο.

Η συνταγή που γράφτηκε από τη νεαρή γυναίκα καταλήγει μέσα σε ένα κέικ, που προορίζεται ως δώρο για τον ζηλότυπο φίλο Alberto, αλλά το κέικ τοποθετείται μεταξύ αυτών που θα παραδοθούν σε άλλους πελάτες: αυτό ανοίγει ένα τρελό κυνήγι για το κέικ με τη συνταγή μέσα επιδόρπιο.


Le Notti Di Cabiria 1957

Le Notti Di Cabiria 1957

Νύχτες της Καμπίρια

  


Σκηνοθεσία: Federico Fellini

Σενάριο: Giulietta Masina, François Périer, Franca Marzi

Είδος: 1957, Drama, Fellini

Διάρκεια: 01:50

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Giulietta Masina: Maria 'Cabiria' Ceccarelli

François Périer: Oscar D'Onofrio (as François Perier)

Franca Marzi: Wanda

Dorian Gray: Jessy

Aldo Silvani: The wizard

Ennio Girolami: Amleto, 'il magnaccia'

 

Με τη Giulietta Masina, μια φιγούρα που συνδυάζει τον κωμικό ήρωα του βωβού και την αθώα ενζενί, να αποτελεί το ερμηνευτικό βαρύ πυροβολικό της ταινίας, ο Fellini αφηγείται την ιστορία μιας αθώας και ευάλωτης πόρνης σε αυτό το σχετικά πρώιμο έργο του. Αρκετά κοντά στο νεορεαλισμό, με χριστιανικά και μελοδραματικά στοιχεία, η ταινία μπορεί να μη βρίσκεται στο ύψος μεταγενέστερων αριστουργημάτων του, διαθέτει όμως μια εσωτερική μουσικότητα –αυτήν ακριβώς που ξεδιπλώνεται στο αμερικάνικο ριμέικ του Sweet


The Incredible Shrinking Man (1957)

 

The Incredible Shrinking Man (1957)

Ο Άνθρωπος που Ζάρωνε

Σκηνοθεσία: Jack Arnold

Σενάριο: Richard Matheson, Richard Alan Simmons

Είδος: 1957, Drama, Fantasy, Horror, Science Fiction

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Grant Williamsq Scott Carey

Randy Stuq Clarice Bruce

Paul Langtonq Charlie Carey

Raymond Bailey: Doctor Thomas Silver

 

Μετά την έκθεσή του σε μια ραδιενεργή ουσία, ο Scott Carey αρχίζει να συρρικνώνεται επικίνδυνα. Κι ενώ η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, ο Scott θα βρεθεί παγιδευμένος στο υπόγειο του σπιτιού του, να παλεύει για τη ζωή του.

Όταν η φαντασία συναντούσε τεχνολογικά εμπόδια, τότε η τεχνολογία (της εποχής) έκανε ένα βήμα (βηματάκι, έστω) πιο μπροστά. Το 1957 ο φημισμένος μπι-μπουβάς Jack Arnold παρουσίασε αυτό που θα αποτελούσε μελλοντικά το πιο διάσημο πόνημά του, τον Άνθρωπο που ζάρωνε, μια ταινία που βασίστηκε στο βιβλίο The Shrinking Man του Richard Matheson, το οποίο όμως ξαναεκδόθηκε με τον ίδιο τίτλο της ταινίας, προσθέτοντας δηλαδή τη λέξη incredible, (να ρωτήσουμε εμείς) για εμπορικούς λόγους άραγε; Με προσχηματικό μεν σενάριο, αποτέλεσε, δε, ένα δύσκολο έργο για τους τεχνικούς (σκηνικά, κουστούμια, φωτογραφία) το οποίο τελικά τελεσφόρησε επιτυχώς. Ίσως το απαισιόδοξο τέλος της και οι φιλοσοφικοί της στοχασμοί είναι που κάνουν την ταινία ακόμα πιο ελκυστική, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον. Με παραπλήσιο θέμα (γιγάντιες αράχνες) είχε καταπιαστεί ο σκηνοθέτης στην προηγούμενη δουλειά του το 1955, την ταινία Tarantula. Ένα γνωστό ριμέικ ήταν Η γυναίκα που ζάρωνε του 1981 με τη Lily Tomlin και ένα καινούριο ετοιμάζεται για φέτος μιας και είναι στη μόδα ο Matheson.

 




Paths of Glory 1957

Paths of Glory 1957

Σταυροί στο Μέτωπο

Σκηνοθεσία: Stanley Kubrick

Σενάριο: Stanley Kubrick, Calder Willingham,

Jim Thompson, Humphrey Cobb

Είδος: 1957, Crime, Drama, Kubrick, 

STANLET KUBBRICK, War

Διάρκεια: 01:27

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Kirk Douglas: Col. Dax

Ralph Meeker: Cpl. Philippe Paris

Adolphe Menjou: Gen. George Broulard

George Macready: Gen. Paul Mireau

Wayne Morris: Lt. Roget

 

Όταν στρατιώτες στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμοαρνούνται να συνεχίσουν σε μια επίθεση χωρίς ελπιδα,οι ανώτεροί τους αποφασίζουννα τους κάνουν παράδειγμα....Με το "Paths of Glory" (1957) ο Kubrick επιβεβαιώνει ότι είναι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης. Αυτό το αντιπολεμικό έπος είναι ένα δριμύ και εφυές κατηγορώ, ενάντια στις στρατιωτικές πρακτικές και τη μιλιταριστική ψυχολογία. Αποτελεί ακόμα, ένα μεγάλο μάθημα κινηματογράφου, καθώς ο Kubrick ανασυντάσει ό,τι έχει διδαχθεί για την σύνθεση εικόνων και την κίνηση της κάμερας. Έξοχα ερμηνευμένη και σκηνοθετημένη, χωρίς αμφιβολία ένα σπαρακτικό αριστούργημα.

Κατά τη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου, ένας γάλλος στρατηγός (George Macready) στέλνει τους άντρες του σε μια αποστολή αυτοκτονίας, χωρίς καμιά απολύτως τύχη. Όταν αυτοί αποτυγχάνουν, διαλέγει τρεις στρατιώτες, τους δικάζει για δειλία και τους εκτελεί. Ένας άλλος στρατηγός, μια καρικατούρα (Adolphe Menjou), προορίζει τον πρώτο για αποδιοπομπαίο τράγο.

Το θέμα πραγματεύεται τις ταξικές δομές μέσα στο γαλλικό στρατό (και σε κάθε στρατό). Από τη μια, οι αριστοκράτες στρατηγοί που μένουν σ' έναν άνετο και ηλιόλουστο πύργο, κι απ' την άλλη οι προλετάριοι στρατιώτες που περιμένουν διαταγές στα λασπερά χαρακώματα. Παγιδευμένος ανάμεσά τους ο συνταγματάρχης Dax (Kirk Douglas), που υπομένει με τους άντρες και μεταφέρει ανίσχυρος τις άνωθεν εντολές. Όταν οι στρατιώτες αρνούνται να οδεύσουν προς τον βέβαιο θάνατο, τρεις απ' αυτούς δικάζονται για δειλία και ο συνταγματάρχης τους υπερασπίζεται.

Το θέμα από μόνο του είναι πολύ τολμηρό και οι υπαινιγμοί που εκτοξεύονται ήταν αρκετοί για να απαγορευτεί στη Γαλλία για αρκετά χρόνια. Ο ρυθμός της ταινίας είναι εντυπωσιακός και αναδεικνύει το ταμπεραμέντο του δημιουργού της. Χαρακτηρίζεται από μια ανηλεή προσπάθεια να καταδειθχεί η αδιαλλαξία του στρατιωτικού συστήματος. Ο Kubrick, που συνυπογράφει και το σενάριο, θα πρέπει να έχει ζήσει κάποιες τέτοιες καταστάσεις. Ειδικά τη σκηνή του καμπαρέ, όπου μια γερμανίδα κοπέλα (Susanne Christian, η μετέπειτα γυναίκα του) τραγουδα το "Soldier Boy" και οι στρατιώτες την συνοδεύουν, σαν χορός που θρηνεί.