DELICATESSEN 1991

Ντελικατέσεν

Σκηνοθεσία: Marc CaroJean, Pierre Jeunet

Σενάριο: Marc CaroJean, Pierre Jeunet

Είδος:  Comedy, Crime, Horror ΔΕ 90, Γαλλικά ΔΕ 90

Διάρκεια: 1h 39m

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Pascal Benezech: Tried to Escape

Dominique Pinon: Louison

Marie-Laure Dougnac: Julie Clapet

Jean-Claude Dreyfus: Clapet

Karin Viard: Mademoiselle Plusse

Ticky Holgado: Marcel Tapioca

Anne-Marie Pisani: Madame Tapioca

 

Η ταινία διαδραματίζεται σε μια μελλοντική δυστοπική κοινωνία στη μεταποκαλυπτική Γαλλία μετά την καταστροφή. Σε μια απομονωμένη πολυκατοικία οι άνθρωποι ζουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Τα τρόφιμα είναι δυσεύρετα και χρησιμοποιούνται επίσης και ως νόμισμα. Στο ισόγειο βρίσκεται ένα κρεοπωλείο, το οποίο διευθύνει ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας, ο Κλαπέ (Ζαν-Κλωντ Ντρεϊφύς), ο οποίος δημοσιεύει αγγελίες για θέσεις εργασίας στην εφημερίδα Σκληροί Καιροί και έτσι προσελκύει στο κτήριο θύματα, τα οποία δολοφονεί και το κρέας τους το πουλάει στους ενοικιαστές του.

Μετά τη δολοφονία του τελευταίου εργαζομένου, ο άνεργος κλόουν τσίρκου Λουιζόν (Ντομινίκ Πινόν) προσλαμβάνεται στην κενή θέση του συντηρητή του κτηρίου. Συναντά την κόρη του Κλαπέ Ζυλί (Μαρί-Λωρ Ντουνιάκ) με την οποία αναπτύσσει ρομαντικό ειδύλλιο. Ο Λουιζόν αποδεικνύεται ιδιαίτερα ικανός στη δουλειά του και ο χασάπης δεν βιάζεται να τον σκοτώσει πολύ γρήγορα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αρκετοί από τους ενοικιαστές συμπαθούν τον Λουιζόν, άλλοι όμως ανησυχούν περισσότερο για την ασφάλειά τους και την ανάγκη τους για κρέας. Έχοντας επίγνωση των κινήτρων του πατέρα της, η Ζυλί κατεβαίνει στα αποχετευτικά δίκτυα και έρχεται σε επικοινωνία με τους Τρωγλοδίτες, μια ομάδα χορτοφάγων ανταρτών που ζουν στα έγκατα της γης, τους οποίους πείθει να βοηθήσουν στη διάσωση του Λουιζόν.

Κατά τη διάρκεια της σφαγής μιας ηλικιωμένης γυναίκας, οι Τρωγλοδίτες επιτίθενται αλλά απωθούνται και ο Κλαπέ με τους  ενοικιαστές εισβάλλει στο δωμάτιο του Λουιζόν σε μια προσπάθεια να τον δολοφονήσει. Το ζευγάρι καταφέρνει να σωθεί και ο Κλαπέ επιστρέφοντας σκοτώνεται μόνος του κατά λάθος. Στο τέλος, ο Λουιζόν και η Ζυλί παίζουν μουσική μαζί στην οροφή της ήσυχης πλέον πολυκατοικίας.

Το μαύρο χιούμορ στρωμένο σαν κατράμι σε όλο της το μήκος, η αχαλίνωτη φαντασία, η καρτουνίστικη αισθητική, ο ξέφρενος ρυθμός, η εκπληκτική χρωματική παλέτα (δια χειρός του Ντάριους Κόντζι), τα ευρηματικά ειδικά εφέ, το πανέξυπνο σενάριο, τα εξαίσια σκηνικά και κοστούμια και οι χαρακτήρες-καρικατούρες, βγαλμένοι θαρρείς από τα πιο δυσοίωνα κόμικς, αποτελούν τα υλικά μιας αλλόκοτης ταινίας, που ζωντανεύει έναν, κυριολεκτικά, εξωφρενικό, κόσμο. 

La belle Νoiseuse (1991)

La belle Νoiseuse (1991)

Η Ωραία Καβγατζού

 

Σκηνοθεσία: Jacques Rivette

Σενάριο: Pascal Bonitzer, Christine Laurent(

Παιζουν: Michel Piccoli, Jane Birkin και η Emmanuelle Béart

 Noiseuse στα παλαιότερα Γαλλικά σημαίνει «καβγατζού». Η έκφραση αυτή διατηρείται ακόμη στον γαλλόφωνο Καναδά, μια και εκεί χρησιμοποιούν ακόμη πολλές από τις εκφράσεις των πρώτων επίκων.
Η ωραία καβγατζού ήταν μια διάσημη ετέρα του 17ου αιώνα όπου κατά μία νουβέλα του Βαλζάκ προσπάθησε να ζωγραφίσει ο διάσημος ζωγράφος της εποχής Edouard Frenhofer. Για 10 χρόνια πάλευε να τελειώσει τον πίνακα, χρησιμοποιώντας ως μοντέλο τη γυναίκα του, αλλά τραβούσε απλά γραμμές και πινελιές γεμίζοντας χρωματιστές μουτζούρες, διότι τίποτε δεν τον ικανοποιούσε. Στο τέλος με προτροπή του ανερχόμενου ζωγράφου, θαυμαστή και φίλου του, χρησιμοποιεί ως μοντέλο κοπέλα που είναι φιληνάδα του τελευταίου. Μετά από 5 ημέρες ζωγραφικής παρακολουθούμε την ψυχική ένταση των πρωταγωνιστών. Ο ζωγράφος είναι οπαδός την μοντέρνας ζωγραφικής και πιστεύει ότι ο καλλιτέχνης δεν οφείλει να αναπαραστήσει την φύση στον καμβά, αλλά να την εκφράσει όπως αυτός νομίζει. Το θύμα πρέπει να είναι η κοπέλα - μοντέλο - που μετά από 5 μέρες ολόγυμνου ποζαρίσματος και αυστηρών εντολών του τύπου: Ποιο ψηλά το χέρι! Κοίτα προς τα κει! κλπ, βλέπει στο τελειωμένο έργο μία – κατ’ αυτήν – μουτζούρα!

Την νουβέλα αυτή διασκευασμένη έρχεται να μας την παρουσιάσει ο σκηνοθέτης Jacques Rivette (περισσότερα θα πούμε γι αυτόν άλλη φορά), διατηρώντας το κεντρικό νόημα του έργου και τα ονόματα τον πρωταγωνιστών, μεταθέτοντας όμως χρονικά την ιστορία, 200 περίπου χρόνια αργότερα, δηλαδή πριν από λίγες δεκαετίες στη Γαλλία.

 

Στο ρόλο του ιδιόμορφου ζωγράφου, ο Michel Piccoli για τον οποίο, όπως πάντα, μόνο θετικά σχόλια μπορεί να κάνει κανείς. Στο ρόλο του νεαρού μοντέλου η πανέμορφη Emmanuelle Béart η οποία μας αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο ωραία στο πρόσωπο, αλλά διαθέτει και αξιόλογο σώμα.! Ατέλειωτες στιγμές ο κινηματογραφικός φακός ψηλαφίζει ακόμα και τα απόκρυφα σημεία του σώματός της, με αποτέλεσμα η ταινία να μην έχει μόνο θαυμαστές από τον χώρο της τέχνης, αλλά και πολλούς... μπανιστηριτζήδες!

Η έκπληξη όμως είναι η Jane Birkin, η οποία παίζοντας το ρόλο της ώριμης συζύγου, είναι πραγματικά γοητευτική και μπορεί άνετα να ανταγωνιστεί πολύ νεότερές της κοπέλες. Όχι λοιπόν άδικα διέγειρε την φαντασία μας πριν από μερικές δεκαετίες, με το αισθησιακό τραγούδι της: «Je t’aime moi non plu».

 

 

Η διάρκεια του έργου είναι πράγματι μεγάλη, αγγίζει τις 4 ώρες και είναι σε 2 DVD!
Κυκλοφορεί και μία βερσιόν των 124 λεπτών, η οποία όμως δεν είναι απλά μία συντόμευση, αλλά έχει και διαφορετικό μοντάζ. Οι υπότιτλοι που μετέφρασα αφορά την πρώτη βερσιόν των 230 λεπτών και θα τους βρείτε εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3936433/la-belle-noiseuse-el