La Vérité (1960)

La Vérité (1960)

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

122 λεπτά  -  Drama

Σκηνοθεσία Henri-Georges Clouzot

Με την Brigitte Bardot

Την Brigitte Bardo μας την πρωτοπαρουσιάζανε σαν μία σέξι, ξανθή, χυμώδη νεαρά που με την απελευθερωμένη στάση της στα ζητήματα του sex ξεσήκωνε τον ανδρικό πληθυσμό και σκανδάλιζε τους πουριτανούς. Σύσσωμα τα μέσα ενημέρωσης αβαντζάριζαν αυτή της την εικόνα και όταν την καθιερώσανε στις μάζες,  πέσανε σαν κανίβαλοι να την κριτικάρουν και να την παρουσιάζουνε ως ατάλαντη νεαρά που το μόνο της προσόν ήτο η ικανότητα να δείχνει τα κάλλη της.  Βέβαια για όποιον είχε κριτική ματιά καταλάβαινε πως η κοπέλα αυτή σηματοδοτούσε κάτι παραπάνω. Την απαρχή μιας νέας εποχής στο θέμα «σεξουαλική απελευθέρωση». Πράγματι, μέχρι τότε οι χαρακτήρες γυναικών που ενσάρκωνε η Brigitte Bardot, ήταν για τον συντηρητικό κινηματόγραφο απλά πορνίδια, γυναίκες fatαλ και παραδείγματα προς αποφυγή. Πρώτη φορά μας παρουσιάζεται ηρωίδα σε έργα που να ερμηνεύει ρόλους των κατακριτέων μέχρι τότε γυναικών και να διεκδικεί το δικαίωμα να γίνεται αποδεκτή με αυτή της την συμπεριφορά της από την κοινωνία.

Κάποτε η εικόνα που έπλασαν γι αυτήν τα μέσα ενημέρωσης κούρασαν τόσο την ίδια όσο και το περιβάλλον της, Θέλησαν λοιπόν να την βάλουν να πρωταγωνιστήσει σα μία δραματική ταινία για να αποδείξουν ότι διέθετε και ταλέντο υποκριτικής εκτός από σεξ-απίλ. Διάλεξαν τότε ένα σοβαρό σκηνοθέτη που είχε γίνει θρύλος με ταινίες του όπως «Το Κοράκι», «Το Μεροκάματο Του Τρόμου», «Οι Διαβολογυναίκες» και άλλα. Αυτός ήταν ο Georges Clouzot.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο Clouzot που ήθελε να γυρίσει μια δραματική ταινία, προέβλεψε το υποκριτικό  ταλέντο της Bardot στα δράματα και την επέλεξε για τον ρόλο! Δύσκολα το πιστεύω! Το σενάριο το έγραψε ο ίδιος και ως παρτενέρ της επιλέγει ένας ικανότατος ηθοποιός του θεάτρου, ο Sami Frey, ο οποίος υποδύεται τον Ζιλμπέρ Τελιέ, τον τελευταίο εραστή της και πρώην αρραβωνιαστικό της αδελφής της. Η ίδια υποδύεται την Ντομινίκ, ένα όμορφο και σεξουαλικά απελευθερωμένο κορίτσι που λόγω του χαρακτήρα της είναι το μαύρο πρόβατο της οικογένειάς της.

 Αντίθετα, η αδελφή της η Αννή είναι το καλό κορίτσι, το επιμελές και ταλαντούχο στην μουσική. Στον κύκλο της γνώρισε και συνδέθηκε με τον εξίσου ταλαντούχο νεαρό μουσικό, τον Ζιλμπέρ. Αυτός όταν θα γνωρίσει την Ντομινίκ, την αδελφή της Αννή, θα νιώσει μια ακαταμάχητη έλξη γι αυτήν και θα την πολιορκεί συνεχώς. Αυτή τελικά του δίνεται νομίζοντας πως έτσι θα τον καλμάρει και θα την αφήσει ήσυχη. Στην πραγματικότητα όμως μετά από αυτό τον ερωτεύεται και είναι πρόθυμη να παρατήσει τον συνήθη τρόπο ζωής της και να του αφιερωθεί.

Αντίθετα αυτός έχοντας προφανώς εκτονωθεί μαζί της βρίσκει κάθε δικαιολογημένη ή μη ευκαιρία για να καυγαδίζει μαζί της. Στο τέλος μετά από μία σκηνή ζηλοτυπίας την εγκαταλείπει και ξαναγυρίζει στην Αννή προγραμματίζοντας να την παντρευτεί.

Η Ντομινίκ πέφτει σε κατάθλιψη, προμηθεύεται ένα όπλο και σκοπεύει να αυτοκτονήσει. Φίλος της την συμβουλεύει πως για να έχει αξία μια αυτοκτονία πρέπει να γίνεται ενώπιον αυτού που είναι υπεύθυνος για την αυτοκτονία της. Πράγματι, αυτή επισκέπτεται τον Ζιλμπέρ μα σκοπό να αυτοκτονήσει μπροστά του. Αυτός νομίζοντας ότι πιθανόν θα την αποτρέψει, της φέρεται με σκαιότητα για να την κάνει να πιστέψει πως δεν είναι ο άνθρωπος που αξίζει να αυτοκτονήσει γι αυτόν. Της μιλά υποτιμητικά λέγοντάς της ότι ποτέ δεν την αγάπησε και η παρουσία της του προκαλεί εμετό! Αυτή τότε τα παίρνει, κατά τα κοινώς λεγόμενα, στο κρανίο και ενώ έχει στραμμένο το πιστόλι της προς το κεφάλι της, το στρέφει με οργή κατά του Ζιλμπέρ και το αδειάζει επάνω του! 

Συνειδητοποιώντας τι έκανε στρέφει το πιστόλι προς τον εαυτό της και αποπειράται να αυτοκτονήσει. Το πιστόλι όμως είναι πια άδειο και δεν της μένει άλλη επιλογή από το να αυτοκτονήσει με το γκάζι. Την προλαβαίνουν όμως και παρ’ ότι είναι σε κωματώδη κατάσταση, την σώζουν. Έτσι παραπέμπεται σε δίκη για την δολοφονία του Ζιλμπέρ!

Και εδώ βρίσκουμε όλη την ουσία της ταινίας. Ενώ το νομικό καθεστώς προβλέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά τα εγκλήματα εν βρασμό ψυχής και ερωτικού πάθους από τις εν ψυχρό δολοφονίες, Το δικαστικό κατεστημένο και η μικροαστική κοινωνία δεν εννοεί να συμβιβαστεί με την ιδέα πως ένα άτομο αυτής της ηθικής υπόστασης θα μπορέσει να κάνει χρήσει τον όποιων ευεργετημάτων προβλέπει ο νόμος για την περίπτωσή της. Άδικα προσπαθεί ο δικηγόρος της να πείσει το δικαστήριο πως ανεξάρτητα από το όποιο ηθικό υπόβαθρο της κοπέλας, αυτή ενήργησε εν βρασμό ψυχής και συνέπεια ερωτικού πάθους. Σύσσωμη η κατηγορούσα αρχή την ειρωνεύεται, την προπηλακίζει και της πετάει κατάμουτρα ότι είναι ψεύτρα, πως ποτέ δεν αγάπησε τον Ζιλμπέρ και τα περί αυτοκτονίας είναι θέατρο από μέρους της, διότι προέβλεψε πως θα την προλαβαίνανε.

Τελικά η Ντομινίκ θα καταφέρει με δραματικό τρόπο να πείσει το δικαστήριο ότι η αλήθεια είναι αυτή που υποστήρζε και επέμενε.

Στην παρούσα ταινία η Brigitte Bardot δεν αποβλέπει να αποδημήσει την εικόνα της που την έκανε γνωστή στο κοινό. Εξακολουθεί να υποδύεται το φιλήδονο, σεξουαλικά απελευθερωμένο θηλυκό. Αυτό που θέλει να πείσει είναι το ότι αν ο νόμος προβλέπει διαφορετική αντιμετώπιση για φόνο εκ προμελέτης από τους φόνους εξ αμελείας, εν βρασμό ψυχής,  εξ ερωτικού πάθους, τότε πρέπει να εφαρμόζεται ανεξάρτητα αν η δράστης είναι καλόγρια ή γυναίκα ελαφρών ηθών.

Οι υπάρχοντες Αγγλικοί υπότιτλοι της παρούσας που ταινίας είναι σκουπίδια και πολύ περιληπτικοί. Το ίδιο οι Ισπανικοί και Πορτογαλικοί που είναι ακριβής μετάφραση των

Αγγλικών. Αναγκάστηκα λοιπόν να χρησιμοποιήσω τους Ιταλικούς που είναι ακριβής μεταφορά των λεγομένων στα Γαλλικά.  Ιταλικά όμως δεν γνωρίζω. Έτσι χρησιμοποίησα τους χρόνους των Ιταλικών και μετέφρασα τα Γαλλικά σχεδόν εξ ακοής. Δεν μπορώ να εγγυηθώ το αποτέλεσμα, εγγυώμαι όμως ότι είναι πολύ καλλίτεροι από το να είχε μεταφράσει ο οποιοσδήποτε τους Αγγλικούς.

It's a Gift (1934)

It's a Gift (1934)

68 λεπτά  -  Κωμωδία

Σκινοθεσία: Norman McLeod

Με τον W.C. Fields
Ελληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι απο μένα

Ο W.C. Fields υπήρξε από τους σημαντικότερους κωμικούς της εποχής του και αυτή πρόκειται για την αρτιότερη κωμωδία του. Μπορεί να μη διαθέτει τον ρεαλισμό των ταινιών του όπως το Neverfive a suckr an even break (1941 ), ή την αξεπέραστη μικρού μήκους ταινία The fatal glass of beer (1933), αλλά είναι το μόνο ωστόσο ολοκληρωμένο του έργο.

Παρά το γεγονός ότι αποτελεί συρραφή από σκηνές παλαιοτέρων μικρών βουβών ταινιών και από νούμερα του καμπαρέ, είναι η μόνη που έχει μια υποτυπώδη πλοκή, έστω και ως ταινία μέτριου μήκους. (68 λεπτά).

Εδώ παριστάνει τον Χάρολντ Μπάισονετ, έναν καλοκάγαθο αφελή και γκαφατζή οικογενειάρχη και παντοπώλη, ο οποίος έχει αγανακτήσει από την καταπίεση που υφίσταται από την οικογένειά του, καθώς και από την συμπεριφορά των ιδιόρρυθμων πελατών του. Ονειρεύεται να κάνει την επανάστασή του. Να ξεφορτωθεί το μπακάλικο και να γίνει καλλιεργητής πορτοκαλιών στην Καλιφόρνια. Κάποτε πεθαίνει ένας συγγενής του και του αφήνει μια μικρή κληρονομιά. Με τα χρήματα αυτής της κληρονομιάς καθώς και με αυτά που συγκέντρωσε από την πώληση του μπακάλικού του, αγοράζει μια έκταση στην Καλιφόρνια και θεωρεί ότι αλλάζει σελίδα στην ζωή του γενόμενος από μπακάλης, πορτοκαλλιεργητής.

Ο νεαρός όμως που εργάζεται στο μεσιτικό γραφείο όπου έγινε η αγορά και ο οποίος αγαπά την κόρη του και τον βλέπει σαν μέλλοντα πεθερό του, τον ειδοποιεί ότι η έκταση που αγόρασε δεν έχει καμία σχέση με ότι παρουσιάζει το προσπέκτους και είναι τελείως ακατάλληλη για πορτοκαλεώνας. Είναι δε πρόθυμος να μεσολαβήσει για να του επιστραφούν τα λεφτά του. Ο Χάρολντ όμως δεν τον πιστεύει και νομίζει πως ο νεαρός θέλει να τον ξεγελάσει. Επιμένει και ξεκινά με το αυτοκίνητό του να μετακομίσει με ολόκληρη την οικογένειά του στην Καλιφόρνια. Τελικά μετά από πολλές κωμικές περιπέτειες φθάνουν την γη που ονειρευόταν που τελικά διαπιστώνει πως δεν είναι η γη της επαγγελίας, αλλά κρανίου τόπος! Η γυναίκα του του ζητά να φύγουν αμέσως και επειδή αυτός το σκέπτεται τον εγκαταλείπει. Τελικά το «Αμερικανικό Όνειρο» κάνει το θαύμα του. Κάποιοι που αγοράσανε την διπλανή έκταση για να την κάνουν ιππόδρομο διαπιστώνουν ότι η φάρμα του Χάρολντ τους είναι απαραίτητη για να κάνουν το έργο που θέλουνε. Αυτός για πρώτη φορά στη ζωή του φέρεται έξυπνα. Αντιλαμβανόμενος το πόσο απαραίτητη είναι οι έκτασή του στους κατασκευαστές του ιπποδρόμου τους εκβιάζει και ζητά εκτός από υπερβολικά χρήματα, να του αγοράσουν και έναν εύφορο πορτοκαλεώνα. Τελικά τα αιτήματά του γίνονται αποδεκτά και το «Αμερικανικό Όνειρο» θριαμβεύει με όλη του την μεγαλοπρέπεια!

Ye ban ge sheng (1937)

Ye ban ge sheng (1937)

Song at Midnight

Εναλλακτικός τίτλος:

Το Φάντασμα της Όπερας της Σαγκάης

Fantasy, Horror

Σκηνοθέτης ο Weibang Ma-Xu

Με τους: Menghe Gu, Ping Hu, Shan Jin, κ.α.

Το μυθιστόρημα τουGaston Lerux, «Το Φάντασμα της Όπερας», έχει αρκετές φορές μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Μία από τις πιο επιτυχημένες μεταφορές του ήταν αυτή του Κινέζου σκηνοθέτη Weibang Ma-Xu το 1937. Ο Weibang Ma-Xu στην αρχή ξεκίνησε ως σχεδιαστής τίτλων, σκηνογράφος, ηθοποιός και στο τέλος ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία. Αυτή ήταν η δεύτερη ομιλούσα ταινία του.

Η σκοτεινή και μυστηριακή ατμόσφαιρα της ταινίας γίνεται αντιληπτή από την αρχή όταν ένας περιοδεύον θίασος όπερας φθάνει σε ένα εγκαταλελειμμένο θέατρο σε μια κωμόπολη. Στο θέατρο αυτό πριν από δέκα χρόνια είχε βρει τραγικό θάνατο ένας διάσημος τραγουδιστής-ηθοποιός της όπερας, ο Σονγ Ντάπινγκ. Ο Θρύλος θέλει ο άνθρωπος αυτός να έχει στοιχειώσει και να τριγυρνά στο εγκαταλελειμμένο θέατρο.

            Ο θίασος ξεκινάει να κάνει πρόβα σε ένα νέο έργο που έχει σχέση με την ιστορία της περιοχής. Ο νεαρός πρωταγωνιστής του θιάσου όμως, αν και είναι ικανότατος τραγουδιστής, δεν τα πάει καλά στην πρόβα. Ζητά να μείνει μόνος του και να ασκηθεί με την ησυχία του. Πράγματι, μένει μόνος και ξεκινά να τραγουδά. Και τότε ακούγεται μια ωραία και απαλή φωνή να τραγουδά μαζί του σαν να θέλει να τον διορθώσει και να τον διδάξει! Τι συμβαίνει; Είναι αλήθεια τα περί φαντάσματος. Τελικά ο άγνωστος εμφανίζεται με καλυμμένο το πρόσωπο και διαβεβαιώνει τον νεαρό ότι είναι κανονικός άνθρωπος και όχι κανένα φάντασμα. Του διηγείται την ιστορία του, για το πώς κατέληξε να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν κάποτε ο διάσημος τραγουδιστής της όπερας, ο Σονγκ Ντάπινγκ. Ο άνθρωπος αυτός «τόλμησε» να αγαπήσει και να αγαπηθεί από την κόρη ενός φεουδάρχη. Ένας άλλος νεαρός φεουδάρχης που είχε βλέψεις για την ίδια νεαρά, ξεσήκωσε τον πατέρα της ότι η κόρη του σχετίζεται με κάποιον επαναστάτη. Αυτός δίνει εντολή και τον συλλαμβάνουν και τον βασανίζουν. Η νεαρή λυπάται αλλά αυξάνεται ο θαυμασμός της προς τον αγαπημένο της. Τότε ο νεαρός φεουδάρχης νομίζοντας ότι θα δώσει τέλος σε αυτό το ειδύλλιο, περιχύνει στο πρόσωπο του ερωτικού του αντίζηλου καυστικό οξύ! Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Ο Σονγκ παραμορφώνεται φρικτά και δεν τολμά να αντικρίσει άνθρωπο. Βάζει κάποιον κοινό γνωστό να ενημερώσει την κοπέλα πως πέθανε! Το αναπάντεχο αυτό νέο κάνει την κοπέλα να χάσει το λογικά της. Άβουλη περιφέρεται σαν ξωτικό. Ο Σονγκ το μόνο που βρίσκει να κάνει είναι να πηγαίνει κάθε βράδυ κάτω από το παράθυρό της και να της τραγουδά, χωρίς να εμφανίζεται, για να την παρηγορεί. Η κοπέλα το αντιλαμβάνεται αυτό σαν φωνή του αγαπημένου της από τον άλλο κόσμο!

Ο Σονγκ κάνει μια συμφωνία με τον νεαρό ηθοποιό. Αναλαμβάνει να του διδάξει όλα όσα γνωρίζει για την τέχνη, και αυτός σε αντάλλαγμα αναλαμβάνει να εμφανίζεται και να τραγουδά ενώπιων της κοπέλας. Πράγματι, ο νεαρός ανταποκρίνεται στην επιθυμία του Σονγκ, αλλά η κοπέλα μέσα στον δικό της κόσμο που ζει νομίζει ότι ο αγαπημένος της επέστρεψε.

      Ο Σονγκ έχει βαθύτερες βλέψεις για τον νεαρό. Θέλει να τον καταστήσει διάδοχό του και να τον ρίξει στην αγάλια της αγαπημένης του, ελπίζοντας πως έτσι θα την παρηγορήσει. Πικραίνεται και οργίζεται όμως όταν αντιλαμβάνεται πως ο νεαρός διατηρεί σχέση με μία συνάδελφό του.

Αυτό που κάνει να διαφέρει η μεταφορά του μυθιστορήματος αυτού σε αυτή την ταινία σε σχέση με άλλες μεταφορές, είναι ότι το υποτιθέμενο φάντασμα δεν είναι κάποια σκοτεινή και απειλητική φιγούρα, αλλά μία ευγενική και καλοπροαίρετη ύπαρξη. Δεν παίρνει δε υπό την προστασία του νεαρή πρωταγωνίστρια της όπερας, αλλά νεαρό πρωταγωνιστή.

      Τα σκηνικά είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα, η δε χρήση φωτός και σκιών είναι βαθύτατα επηρεασμένη από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό.

      Πάντως επειδή δεν έχει γίνει καμία σπουδαία αποκατάσταση της ταινίας, μην περιμένετε να την βρείτε σε πολύ σπουδαία κατάσταση Δείξτε κατανόηση και παρηγορηθείτε με το ότι αποκτήσατε εμπειρία σχετικά με τις Κινέζικες ταινίες της δεκαετίας του 30. Οι δε συλλέκτες σπάνιων ταινιών να είναι υπερήφανοι που απέκτησαν αυτή την ταινία στην συλλογή τους. Προς τον σκοπό αυτό μετέφρασα, από τα Αγγλικά βεβαίως, τους υπότιτλους αυτής ταινίας.

Η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους:

https://www.youtube.com/watch?v=MVHz4nLm6Ps