The Student Prince in Old Heidelberg (1927)

The Student Prince in Old Heidelberg (1927)

Ο Πρίγκιπας Φοιτητής

Σκηνοθεσία: Ernst Lubitsch

Με τους:Ramon Novarro, Norma Shearer, Jean Hersholt

Όταν ο Ernst Lubitsch ανέλαβε να σκηνοθετήσει την παρούσα ταινία ήταν ήδη διάσημος σκηνοθέτης της MGM ειδικευμένος στης κομψές λεπτής σάτιρας ταινίες του. Με την ταινία αυτή θέλησε να ξανοιχθεί και στο πεδίο των αισθηματικών, μελό ταινιών που είχαν πολύ πέραση εκείνη την εποχή.

Ο κοσμάκης πάντα συγκινιόταν με τα αισθηματικά προβλήματα των εστεμμένων. Έτσι ο Ernst Lubitsch μας μεταφέρει σε ένα Γερμανόφωνο βασίλειο του περασμένου αιώνα όπου ο βασιλιάς Κάρολος VII, μην έχοντας προφανώς κατευθείαν απόγονο για να τον χρήσει διάδοχο, επέλεξε να διορίσει διάδοχό του τον μικρό ανιψιό του Καρλ Χάινριχ. Ο μικρός φθάνει φοβισμένος στο παλάτι μα ο θείος του θέλει να τον σκληραγωγήσει και δεν του φέρεται καθόλου τρυφερά. Οι συνομήλικοι του μικρού τον μακαρίζουν λέγοντας: Πρέπει να είναι σπουδαίο πράμα να είσαι πρίγκιπας. Ο μικρούλης όμως δεν διάγει και την ευτυχέστερη παιδική ζωή. Σα θηρίο στο κλουβί παρακολουθεί πίσω από τα κάγκελα του κήπου του παλατιού τους συνομηλίκους του να παίζουν στις αλάνες, την ώρα που αυτός έχει για συντροφιά ηλικιωμένους αυλικούς. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ο βασιλιάς απολύει την παραμάνα του που ο μικρός της είχε αδυναμία και δεν του επιτρέπεται ούτε να την αποχαιρετήσει, διότι όπως λέει ο βασιλιάς: Ένας πρίγκιπας δεν επιτρέπεται να υφίσταται συναισθηματικές φορτίσεις.

Τότε καταφθάνει ο προληφθείς Δρ Φρίντριχ Γήτνερ (Jean Hersholt) ο οποίος θα είναι ο δάσκαλος του μικρού και ο οποίος είναι εναντίον κάθε αυταρχικής διαπαιδαγώγησης. Οι δύο τους θα αναπτύξουν μια σχέση που δεν θα έχει να κάνει με την σχέση μαθητή-δάσκαλου, αλλά φίλου προς φίλο και η οποία θα διατηρηθεί μέχρι τον θάνατο του δασκάλου.

Ο νεαρός πια πρίγκιπας μελετά υπό την καθοδήγηση του δασκάλου του, ρίχνει όμως και κλεφτές ματιές στα κοριτσόπουλα που παίρνουν την βόλτα τους έξω από το παλάτι, την ώρα που αυτός ζει σε ένα αποστειρωμένο κελί – το παλάτι – με παρέα μόνο ηλικιωμένους αυλικούς. Ως ειρωνεία στην όλοι κατάσταση ακούμε μια κοπελιά να λέει στις άλλες: Θα πρέπει να είναι υπέροχο να είσαι διάδοχος.

Και κάποτε έρχεται η ώρα των απολυτηρίων εξετάσεων όπου ο νεαρός διάδοχος αριστεύει. Αποφασίζεται λοιπόν να σταλεί στην Χαιδελβέργη για να φοιτήσει στο εκεί κολέγιο υπό την συνοδεία του πρώην δασκάλου του.

Επιτέλους για πρώτη φορά ο νεαρός αισθάνεται ελεύθερος και ξεκινούν με τον φίλο και δάσκαλο του το ταξίδι.

Στην Χαϊδελβέργη καταλύουν σε ένα κοινό πανδοχείο όπου η νεαρή χαριτωμένη σερβιτόρα και καμαριέρα μαζί, η Κάθη, φαίνεται να γοητεύεται από τον νεαρό διάδοχο. Αλλά κι αυτού η γοητευτική κοπέλα δεν φαίνεται να του είναι αδιάφορη.

Την άλλη μέρα πλήθος φοιτητών συγκεντρώνεται στην κήπο του πανδοχείου όπου με τραγούδια και κραυγές καταναλώνουν μπύρες. Ο νεαρός διάδοχος ενθουσιάζεται με τον φοιτητόκοσμο. Σύντομα γνωρίζεται μαζί τους και συμμετέχει στο γλέντι τους. Ο μεγάλος του όμως πόθος είναι η σερβιτόρα η Κάθη την οποία και φλερτάρει. Αυτή ανταποκρίνεται και τελικά γίνονται ζευγάρι.

Επάνω στον ενθουσιασμό του ο νεαρός δηλώνει ότι ποτέ δεν θα εγκαταλείψει την κοπέλα του, και θα τα βάλει ακόμα και με όλο τον κόσμο αν προσπαθήσουν να τους χωρίσουν!

Τι μέλλον όμως μπορεί να έχει η σχέση μεταξύ δύο νέων όταν το κοινωνικό χάσμα που τους χωρίζει είναι τεράστιο;

Πράγματι σε λίγο ο δάσκαλος λαβαίνει επιστολή από το παλάτι που τον πληροφορούν πως ο βασιλιάς διάλεξε κάποια πριγκίπισσα για γυναίκα του διαδόχου και του ζητούν να ενημερώσει τον διάδοχο επί τούτου. Ο Φρίντριχ Γήτνερ δεν θέλει μα στενοχωρήσει τον νεαρό φίλο του και πετάει την επιστολή. Σε λίγο καταφθάνει ο πρωθυπουργός της χώρας και ενημερώνει τον διάδοχο πως ο βασιλιάς είναι βαριά άρρωστος και αδυνατεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Ως εκ τούτου καλείται ο νεαρός Καρλ Χάινς να αναχωρήσει εσπευσμένα για το παλάτι προκειμένου να αναλάβει καθήκοντα αντιβασιλέως. Ο νεαρός  παρηγορεί την απαρηγόρητη Κάθη λέγοντάς της πως ο βασιλιάς θα γίνει σύντομα καλά και αυτός θα επιστρέψει οπωσδήποτε.

Φθάνοντας στο παλάτι βρίσκει τον βασιλιά στις τελευταίες του στιγμές, μα ο οποίος όμως προλαβαίνει όμως να τον ενημερώσει για την επιθυμία του να παντρευτεί την πριγκίπισσα που του επέλεξε. Κατόπιν ο βασιλιάς παραδίδει το πνεύμα και ο νεαρός διάδοχος στέφεται αυτόματα βασιλιάς. Δεν είναι πρόθυμος να ακολουθίσει την επιθυμία του βασιλιά για τον γάμο του με την πριγκίπισσα, αλλά οι αυλικοί επιμένουν και αυτός στο τέλος υποκύπτει και υπογράφει τα σχετικά με τον γάμο.

Τότε καταφθάνει ένας γέρος φίλος του από την Χαϊδελβέργη ο οποίος του μεταφέρει τα νέα της περιοχής και την πληροφορία ότι η Κάθη τον περιμένει ακόμα. Αυτός τότε στο άκουσμα αυτών των νέων αναχωρεί εσπευσμένα για την Χαϊδελβέργη. Συναντάται με τους παλιούς φοιτητές συντρόφους του οι οποίοι τον υποδέχονται εγκάρδια. Εκείνη την ώρα εμφανίζεται η Κάθη η οποία πέφτει στην αγάλια του. Ο Καρλ Χάινς αισθάνεται κάποια ενοχή διότι νιώθει ότι πρόδωσε την Κάθη. Αυτή όμως επιδεικνύει ωριμότητα και του λέει ότι το σημαντικό γι αυτήν είναι να ξέρει ότι ο Καρλ την αγαπά. Κατά τα άλλα θα παντρευτούν και οι δυο τους και θα είναι ευχαριστημένοι με την ανάμνηση της σχέσης τους.

Απαρηγόρητος ο νεαρός βασιλιάς αποχωρεί με την άμαξά του ενώ διαβάτες που τον αναγνωρίζουν λένε: Θα πρέπει να είναι υπέροχο να είσαι βασιλιάς!

Και κλάμα οι κυρίες... και όχι μόνο.

Είναι εύκολο για μας να το παίζουμε υπεράνω και να γελάμε με την αφέλεια τον παλιών που δάκρυζαν με τέτοια μελό. Μιλάμε όμως σια τα πρώτα χρόνια του κινηματογράφου όπου το κοινό αγασπούσε τα μελό. Μα και σήμερα με τα τόσα δακρύβρεχτα σήριαλ, που κάνουμε μάλιστα και εισαγωγή από γειτονικές χώρες, δεν νομίζω το σύνολο του κοινού να διαφέρει πολύ από τους θεατές του τότε.

Τους μεσότιτλους τους μετέφρασα εγώ. δικαιωμάτων.