Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Les Misérables (1934)





Les Misérables (1934)
Οι Άθλιοι

Σκηνοθεσία: Raymond Bernard

Από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορα Ουγκώ

και σε σενάριο του Raymond Bernard

Παίζουν: Harry Baur, Charles Vanel and Paul Azaïs κ.α.



Το πασίγνωστο μυθιστόρημα; του Βίκτορος Ουγκώ «ΟΙ Άθλιοι» έχει μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, ακόμα και πρόσφατα, με όλα τα καλά της νέας τεχνολογίας και έχουν πρωταγωνιστήσει διάσημοι ηθοποιοί, τόσο Ευρωπαίοι όσο και Αμερικανοί. Με τίποτα όμως δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι εκμηδενίστηκε η αξία της μεταφοράς του 1934 από τον: Raymond Bernard.
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια μεταφορά που έγινε ποτέ κυκλοφόρησε από την Citerion  σε 3 DVD, συνολικής διάρκειας 4,5 ωρών περίπου! Λέγεται ότι η ταινία ήταν διάρκειας 5 ωρών, αλλά μπορεί να περιλαμβάνονται ο χρόνος για τα διαλείμματα και άλλες ανούσιες σκηνές.
Η ταινία χωρίζεται λοιπόν σε 3 μέρη που κάθε ένα είναι και ένα DVD.
Αυτά είναι:
Μέρος Πρώτο: Une Tempete sous un Crane (Τρικυμία εν κρανίο)


Μέρος Δεύτερο: Les Thénardier (Οι Τεναρντιέρ)


Μέρος Τρίτο: Liberté, Cherie Liberté (Ελευθερία, αγαπητή Ελευθερία)


Η ταινία λόγο της μεγάλης της διάρκειας θα είχε την δυνατότητα να είναι η ποιο πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος αυτού στην οθόνη. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο στο πρώτο μέρος της ταινίας. Από κει και πέρα έχουμε παραλείψεις και διασκευές.
Οι κυριότερες διαφορές με το πρωτότυπο μυθιστόρημα είναι οι εξής:
Ο Ιαβέρης μας παρουσιάζεται περισσότερο αντιπαθής απ’ ότι στο μυθιστόρημα, παρουσιάζοντάς μας το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας στην Γαλλία του 19ου αιώνα.


            Ο Γιάννης Αγιάννης απελευθερώνεται νωρίτερα μερικές ημέρες προτού να λήξει η ποινή του ως ανταμοιβή διότι χάρη στην δύναμή του σώθηκαν από θραύση κάποια γλυπτά σε δημόσιο κτήριο.


            Ο Γιάννης Αγιάννης ξανασυλλανβάνεται μετά την αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητος, αλλά αποδρά.
            Ο Γιάννης Αγιάννης καταφέρνει να αποσπάσει την μικρούλα Κοζέτ (Τιτίκα) από τους Τιναρντιέρ,





αλλά γίνεται ένα μεγάλο χρονικό άλμα και η κοπέλα μας παρουσιάζεται έφηβη να γιορτάζει τα 16α της γενέθλια και απουσιάζουν παντελώς σκηνές από την καταδίωξή τους και την καταφυγή τους σε μοναστήρι όπου αυτός βρήκε άσυλο εργαζόμενος ως κηπουρός, η δε Κοζέτ μαθήτευσε στο σχολείο με τις καλόγριες.


            Η Κοζέτ και ο Μάριος γνωρίζονται ήδη και είναι ερωτευμένοι προτού λάβουν χώρα τα συνταρακτικά επεισόδια.


            Ο Μάριος και η Éponine γνωρίζονται πριν από τα συνταρακτικά επεισόδια.


            Όταν ο Μάριος αποκαλύπτει στον Ιαβέρη την παγίδα που ετοιμάζουν οι Τιναρντιερ στον Γιάννη Αγιάννη, γνωρίζει και αποκαλύπτει σ΄ αυτόν την μία από τις δύο διευθύνσεις του.
 Ο Γιάννης Αγιάννης πεθαίνει λίγο μετά την εξομολόγησή του στον Μάριο του ποιος είναι,


μια μέρα μετά τον γάμο του ζευγαριού. Αιτία θανάτου του, μια πληγή που κατά πάσα πιθανότητα μολύνθηκε μέσα στους υπονόμους του Παρισιού.




Με όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η ταινία υστερεί σε τίποτα. Οι περισσότεροι κριτικοί θεωρών ότι είναι η πιο πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος στην οθόνη.
Τους υπότιτλους τους μετέφρασα εγώ.