Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

La guerre des boutons (1962)

La guerre des boutons (1962)

Ο Πόλεμος των Κουμπιών


Σκηνοθεσία: Yves Robert

Σενάριο:  Louis Pergaud (Μυθιστόρημα), François Bor

Παίζουν: Jacques Dufilho, Yvette Etiévant, Michel Galabru

  
Ο σκηνοθέτης Yves Robert έφτιαξε ταινία που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Luis Pergaud.
Μας παρουσιάζει δύο γειτονικά χωριά στην Γαλλική επαρχία του 50, όπου οι πιτσιρικάδες κατεχόμενοι από άκρατο πατριωτικό τοπικισμό σχηματίζουν συμμορίες και μάχονται οι μεν  τους δε. Η μάχες όμως δεν περιορίζονται στα ξύλινα σπαθιά και της σφεντόνες.
Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι γονείς είναι άκρος αντίθετοι με αυτά που γίνονται, η μία συμμορία συλλαμβάνει μέλη της άλλης, τους αφαιρεί κουμπιά, ζώνες και τιράντες από πάνω τους, έτσι ώστε όταν γυρίσουν σπίτι να ξυλοφορτωθούν από τους γονείς τους
Οι μικροί παίρνουν τον ιδιόρρυθμο πόλεμό τους πολύ στα σοβαρά. Μέχρι που με πάσα μυστικότητα και συνωμοτικά επισκέπτεται η ομάδα του ενός χωριού το άλλο μες τη νύχτα για να γράψουν υβριστικά συνθήματα στους τοίχους! Έντρομος ένας πιτσιρικάς νομίζει ότι έπεσε στα χέρια των ενήλικων εχθρών. Αντι όμως για κάπια τιμωρία που φαντασιώνεται, δέχεται τρυφερή και στοργική περιποίηση από αυτούς!
Τελικά η μέρα της καθοριστικής μάχης φθάνει. Οι αντίπαλοι χτυπιούνται και καταστρέφουν ο ένας τα ρούχα του άλλου! Στο τέλος πρέπει να γυρίσουν σπίτι. Έξαλλος ο πατέρας του αρχηγού της μιας συμμορίας βλέπει τον γιο του να επιστρέφει σε μαύρο χάλι. Ορμάει να τον περιποιηθεί καταλλήλως και ο νεαρός το βάζει στα πόδια για να γλιτώσει. Χάνεται προς το δάσος και έχουν περάσει πολλές ώρες που δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Ανήσυχοι η χωρικοί και των δύο χωριών σχηματίζουν ομάδα διάσωσης για να εντοπίσουν τον φυγάδα. Καθοδόν όμως το ρίχνουν στο φαγοπότι και στο τέλος φιλονικούν. Αποδεικνύεται έτσι ότι ο τοπικισμός  των παιδιών είναι ασθένεια που τους την μετέδωσαν οι μεγάλοι.
Τελικά συλλαμβάνεται ο φυγάς και η ποινή του είναι να εγκλειστεί σε αναμορφωτήριο!
 
Έκπληκτος εκεί βρίσκει τον αρχηγό της αντίπαλης συμμορίας που του επεβλήθη η ίδια ποινή. Τα παιδιά αγγελιάζονται και λέει το ένα στο άλλο:
«Λες όταν μεγαλώσουμε να γίνουμε κι εμείς τόσο ανόητοι όσο αυτοί οι μεγάλοι;»
Η ταινία στην εποχή της σημείωσε αρκετή επιτυχία και δεν κόστισε πολλά, αφού οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν κάτοικοι των χωριών. Μάλιστα έγινε τρεις φορές remake της ταινίας. Μια φορά από Ιρλανδούς και δυο φορές από Γάλλους. Εγώ όμως είμαι εναντίον των remake. Είναι σα να μου λέει κάποιος ότι ανακατασκευάζει τον Παρθενώνα με σύγχρονα υλικά!
Στις μέρες μας είναι διχασμένες οι γνώμες για την αξία της ταινίας. Μερικοί την θεωρούν την σπουδαιότερη ταινία με ήρωες παιδιά που γυρίστηκε ποτέ, ενώ άλλοι βρίσκουν των πόλεμο τον παιδιών ανούσιο και ανώφελο. Λες και υπάρχει πόλεμος ωφέλιμος και ουσίας!
Του υπότιτλους αυτής της ταινίαςτους μετέφρασα εγώ.












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου